Awatar Wiki
Advertisement
Fire Nation emblem

Ludzie Narodu Ognia mają pragnienie i wolę, energię i chęć, by zdobyć to, czego pragną.

Iroh do Zuko o naturze Narodu Ognia[1].

Naród Ognia to jeden z czterech narodów i pięciu suwerennych państw na świecie. Jest to monarchia absolutna władana przez Władcę Ognia i ojczyzna większości magów ognia. Geograficznie kraj położony jest wzdłuż równika planety na półkuli zachodniej i składa się z kilku wysp zwanych Wyspami Ognia[3]. Stolica państwa znana jest po prostu jako Stolica Narodu Ognia. Ludzie Narodu Ognia nazywani są „Obywatelami Ognia”[4].

Naród Ognia jest drugim co do wielkości narodem pod względem powierzchni, po Królestwie Ziemi, a jego gospodarka jest najpotężniejsza na świecie; jego silny sektor przemysłowy i rozległy rozwój technologiczny nie tylko umożliwiły Narodowi Ognia stworzenie niezwykle potężnej armii, ale także zapoczątkowały ogólnoświatową modernizację i globalizację. Przed powstaniem Zjednoczonej Republiki Narodów i następującą po niej globalną rewolucją technologiczną był także najsilniejszym i najbardziej rozwiniętym krajem na świecie.

Historycznie rzecz biorąc, Naród Ognia doświadczył znacznej ilości wewnętrznych konfliktów. Kraj został zjednoczony pod rządami pierwszego Władcy Ognia po długim okresie walk brutalnych watażków, rozpoczynając okres rządów religijnych kierowanych przez Mędrców Ognia. Jednakże okres watażków w dalszym ciągu wpływał na Naród Ognia, ponieważ ich potomkowie stali się klanami szlacheckimi narodu i utrzymywali prywatne armie, a także autonomiczne lenna. Ostatecznie Władcy Ognia odebrali władzę Mędrcom Ognia, ustanawiając się świeckimi monarchami. Walki o władzę w rodzinie królewskiej i wśród klanów szlacheckich wielokrotnie pogrążały Naród Ognia w wojnie domowej, jednak ekspansjonistyczne i postępowe poglądy kraju pomogły przekształcić go w potęgę gospodarczą i militarną pomimo powtarzających się kryzysów. Okresowo Naród Ognia stawał się wystarczająco silny, aby zagrozić innym narodom. Ostatecznie Władcy Ognia zaczęli stopniowo osłabiać szlacheckie klany, w wyniku czego stali się prawdziwymi autokratami, ale także wystarczająco potężnymi, aby wdrożyć nową politykę z korzyścią dla wszystkich w swoim narodzie.

Rosnąca industrializacja Narodu Ognia również znacznie wzmocniła kraj i był on główną potęgą na początku światowego renesansu technologicznego. Jednak ich wiara we własną wielkość i rywalizacja o zasoby z innymi narodami doprowadziła do wzrostu nastrojów ksenofobicznych, upadku duchowości i początków imperialistycznych ambicji. Rozwój ten ostatecznie przyczynił się do wojny stuletniej z pozostałymi trzema narodami, która trwała od 0 do 100 o.Z., gdy wzmocnieni Władcy Ognia starali się wykorzystać potęgę swojego kraju do globalnego podboju. Aby osiągnąć ten cel, kraj założył wiele kolonii na terytoriach okupowanych. Podczas tego konfliktu Naród Ognia dopuścił się także wielu zbrodni wojennych, z których najbardziej haniebną było ludobójstwo na Nomadach Powietrza. Mimo że wojna była bliska całkowitego zwycięstwa Narodu Ognia, ostatecznie zakończyła się pokojem, który odciągnął Naród Ognia od jego imperialistycznej polityki. Pod zreformowanym rządem Naród Ognia pomógł odbudować inne narody i przekształcił swoje starsze kolonie w Zjednoczoną Republikę Narodów[5][6]. Do roku 174 o.Z. Naród Ognia nadal odgrywa główną rolę w sprawach światowych[7], głównie kierując się polityką nieinterwencjonizmu i próbując naprawić zło wyrządzone w przeszłości[8].

Historia[]

Pochodzenie[]

Zobacz też: Era Raavy
Hunting expedition

Wyprawa myśliwska przygotowująca się do podróży w głąb bezdroży duchów.

W erze Raavy poprzednicy Narodu Ognia otrzymali od lwiożółwi żywioł ognia, który zapewniał im moc poprzez magię energii. Otrzymywali tę umiejętność za każdym razem, gdy zapuszczali w głąb bezdroży duchów w celu zgromadzenia zapasów. Ludzie ostatecznie zebrali się i zeszli z lwiożółwi, gdy ci wyrzekli się swej roli obrońców ludzkości. Przodkowie obywateli ognia zaczęli zakładać osady na półkuli zachodniej, na archipelagu Wysp Ognia.

Niemniej jednak kilka aspektów życia i zwyczajów praktykowanych przez poprzedników pierwszych obywateli ognia stało się częścią kultury narodu, na przykład wykorzystywanie półświń jako podstawowego środka utrzymania. Co ważniejsze, długotrwałe pragnienie podboju i ekspansji w nieznane, takie jak próba założenia osad w bezdrożach duchów oraz rozwój kultury wojowników zależnej od centralnego przywództwa, wyłoniły się wśród poprzedników Narodu Ognia. Te cechy nadal pozostawały powszechne, co widać było podczas imperialistycznych wysiłków Narodu Ognia w okresie przedwojennym, które bezpośrednio poprzedzały wybuch wojny stuletniej[9].

Era watażków na Wyspach Ognia[]

Information icon Osobny artykuł: Wojny o zjednoczenie Wysp Ognia
Zobacz też: Wojownicy Słońca, Kemurikage i Mędrcy Ognia
Fire Islands warlords fighting

Watażkowie nieustannie walczyli o terytoria na podzielonym archipelagu przed zjednoczeniem Wysp Ognia przez pierwszego Władcę Ognia.

Po tym, jak Awatar Wan zamknął portale duchów, ludzie zaczęli toczyć między sobą wojny[9], ostatecznie rozprzestrzenili się po archipelagu na zachodniej półkuli, który stał się znany jako „Wyspy Ognia”[10]. Jedną z grup zamieszkujących archipelag była cywilizacja Wojowników Słońca, która rozkwitła i rozwinęła oryginalne techniki magii ognia od smoków, pozostawiając wielki wpływ kulturowy i architektoniczny na późniejszy Naród Ognia[11][12]. Pozostałe Wyspy Ognia były kontrolowane przez watażków, którzy regularnie toczyli ze sobą wojny o terytoria. Wśród tych watażków był Toz, który zasłynął z nakładania corocznych danin od wszystkich kontrolowanych przez siebie wiosek[10]. Reżim Toza ostatecznie stał się najpotężniejszym na archipelagu[13].

Polityka Toza była surowa i brutalna, a nawet raz obejmowała uprowadzenie dzieci z wioski, która odmówiła mu składania ofiar. Spowodowało to śmierć matek z wioski, które powróciły do świata śmiertelników jako mroczne duchy, które stały się znane jako Kemurikage, które nawiedzały i porywały dzieci z obozu Toza, aż do upadku jego reżimu[10]. Jednakże rządy Toza zainspirowały innych watażków do zjednoczenia Wysp Ognia[13]. Watażkowie kontynuowali swoje wojny, nawiedzani przez Kemurikage, dopóki jedna osoba nie zjednoczyła archipelagu w jedną jednostkę polityczną. Został pierwszym Władcą Ognia[10] i przywódcą Mędrców Ognia, zakonu wywodzącego się od plemienia Bhanti[14]. Pierwszy Władca Ognia pozwolił jednak niektórym watażkom zachować autonomię, a ich rodziny ostatecznie przekształciły się w szlachetne klany Narodu Ognia[15]. W pewnym momencie jeden Władca Ognia oddzielił się od Mędrców Ognia, przejmując dla siebie władzę polityczną, zmieniając religijne rządy Narodu Ognia w autokratyczne imperium rządzone przez rodzinę królewską[16].

Sun Warriors' ancient city

Starożytna cywilizacja Wojowników Słońca wywarła ogromny wpływ na późniejszy Naród Ognia.

Historia Narodu Ognia od samego początku była obszernie dokumentowana przez Mędrców Ognia, którzy zlecili wykonanie stale rosnącego muralu w korytarzach Katakumb Smoczej Kości, które służyły również jako miejsca pochówku wszystkich zmarłych Władców Ognia. Oprócz malowideł ściennych w korytarzach umieszczono także liczne zwoje szczegółowo opisujące ich historię, osobiste relacje i mity o Narodzie Ognia, odnoszące się konkretnie do pewnych tematów z przeszłości narodu, takich jak zjednoczenie Wysp Ognia przez pierwszego Władcę Ognia i pochodzenie Kemurikage[10].

Dobrobyt i postęp wśród konfliktów[]

Zobacz też: Kryzys w Narodzie Ognia pod rządami Władcy Ognia Yosora, Szeto i Afera Platynowa

Po zjednoczeniu Naród Ognia stał się jednym z najpotężniejszych i najbardziej zaawansowanych krajów na świecie[17]. Obywatele rozwinęli się, by być zaradnymi i odpornymi, a cecha ta, jak później spekulował Iroh, wynikała z życia na wyspach zdominowanych przez aktywne wulkany[18]. Polityka kraju pozostawała bardzo złożona i pełna konfliktów. Mimo że Władcy Ognia posiadali wielką władzę i kontrolowali stałą armię, wiele wysp zachowało odrębną tożsamość i pozostało w pewnym stopniu autonomiczne. Zaciekle strzegli swoich zasobów i często nie chcieli dzielić się nimi z innymi częściami Narodu Ognia, nie mówiąc już o rządzie centralnym. Klany szlacheckie zachowały także prywatne armie, ponieważ wywodziły się one od dawnych watażków. W rezultacie krwawe waśnie między klanami były częstym zjawiskiem w Narodzie Ognia, wiążąc energię i zasoby[15][19]. Rząd Narodu Ognia był również naznaczony konfliktami i spiskami, gdy członkowie rodziny królewskiej pokłócili się w dążeniu do władzy[20]. Powstało i upadło kilka dynastii, a kraj nękały powtarzające się wojny domowe z powodu często żałosnych spraw[19]. Jedno z zaćmień słońca w erze Pei Zhi zostało później zapisane jako „najmroczniejszy dzień w historii Narodu Ognia”[21]. Pomimo powtarzających się kryzysów, urbanizacja i kultywacja Narodu Ognia stale postępowały. Za panowania dynastii Pho Zel komodorożec został po raz pierwszy udomowiony i pozostał głównym zwierzęciem pociągowym w Narodzie Ognia aż do industrializacji po stuletniej wojnie[22].

Young Szeto

Awatar Szeto pracował jako członek rządu Narodu Ognia, pomagając zreformować kraj.

Naród Ognia był bliski całkowitego upadku za rządów Władcy Ognia Yosora, kiedy plagi i klęski żywiołowe zdestabilizowały kraj i spowodowały wielkie napięcia. Gdy zwykli ludzie walczyli o przetrwanie, klany szlacheckie chwyciły za broń i starły się o zasoby; rząd centralny nie był w stanie zapanować nad chaosem. Naród Ognia faktycznie rozpadł się na półniezależne reżimy i wielu obawiało się, że era walczących watażków powraca. Jednakże całkowitej anarchii zapobiegł Awatar Szeto, który wkroczył i został ministrem w rządzie Narodu Ognia. Pracując wspólnie z Yosorem i innymi urzędnikami, przywrócił stabilność kraju, pośredniczył w porozumieniach pokojowych między klanami, pomógł zreformować rząd centralny w celu zwiększenia jego efektywności oraz usprawnił gospodarkę poprzez reformy monetarne, a także programy pomocy dla rolników w czasach kryzysu. W rezultacie Naród Ognia wyszedł wzmocniony z okresu intensywnego kryzysu[15].

W dzieciństwie Awatar Yangchen Naród Ognia starał się wpłynąć na wynik przedłużającej się wojny domowej w Królestwie Ziemi, spiskując z Plemionami Wody, aby wesprzeć finansowo zbuntowanego generała Nonga w walce z panującym Królem Ziemi, Feishanem. Jednak Feishan ostatecznie wygrał wojnę, zatrzymując sztabki platyny, które inne narody wysłały Nongowi i zamykając porty Królestwa Ziemi w wyniku dyplomatycznego błędu znanego jako Afera Platynowa. Naród Ognia i Plemię Wody ogłosiły podobny stan izolacji, ale zgodziły się na kontrolowany handel międzynarodowy w kilku wybranych miastach shangów[23]. Wyspa-miasto Narodu Ognia, Jonduri, stało się jednym z tych miast, a zongdu Chaisee zamieniła je w klejnot systemu shangów. Władca Ognia Gonryu cieszył się dochodami, które otrzymywał od Jonduri, chociaż kazał szpiegować Chaisee, ponieważ nie chciał, aby jakikolwiek zongdu pozostawał po swojej kadencji[24].

Yangchen jako młoda kobieta udała się do Narodu Ognia, gdzie zawarła nowy pakt pomiędzy klanem Saowon a duchami feniksowęgorzy, które żyły w jaskiniach pod wyspą Ma'inka. Po tym, jak złamali warunki umowy o trzymaniu się z daleka od ich terytorium, na dzieci Ma'inki spadła klątwa, aby nigdy nie obudzić się ze snu. To odwróciło uwagę Yangchen od jej dochodzeń w miastach shangów, ale udało jej się ponownie negocjować z feniksowęgorzami, uwalniając dzieci od klątwy, jeśli Saowonowie będą się hańbić przez prawie pięćdziesiąt lat, ale pozwolą im pewnego dnia ponownie zyskać na znaczeniu[25][26]. Yangchen zyskała ogromny szacunek w Narodzie Ognia, podobnie jak we wszystkich narodach. Jednakże ludzie z Ma'inki również zlekceważyli warunki drugiej umowy i duchy pociemniały[27]. Awatar Kuruk został zmuszony do polowania i zniszczenia mrocznych duchów wiele lat później[28].

Pomimo zaangażowania Narodu Ognia w wiele wojen[29], zaznał on względnego pokoju od IV wieku p. Z.[31] Pomimo tej ery pokoju, wojsko Narodu Ognia nadal opracowywało liczne plany awaryjne na wypadek wszelkiego rodzaju konfliktów, począwszy od wojny domowej po inwazje na Królestwo Ziemi i Plemiona Wody[32]. Potężne klany szlacheckie również kontynuowały swoje waśnie, a niektóre z nich liczyły nawet na przejęcie samego rządu centralnego[19].

Wojna Kamelii i Peonii[]

Information icon Osobny artykuł: Wojna Kamelii i Peonii
Zobacz też: Zoryu i Chaejin

W czasach Awatara Kuruka i lata po jego śmierci w 312 p.Z., Naród Ognia był stabilny i stosunkowo zamożny pod rządami Władcy Ognia Chaeryu. Naród doświadczył obfitych zbiorów i połowów ryb, a gospodarka kwitła[33]. Niezależnie od tego Chaeryu był odpowiedzialny za wzrost napięć w kraju, ponieważ spłodził dwóch synów z różnymi kobietami: swojego nieślubnego pierworodnego Chaejina z Lady Huazo z klanu Saowon i jego oficjalnego następcy, Zoryu z Lady Sulan z klanu Keohso. Wspierany przez swoich czołowych ministrów, Chaeryu usunął zarówno Chaejina, jak i Huazo z rodziny królewskiej, aby pozwolić Zoryu zostać kolejnym Władcą Ognia[33][13]. W 304 p.Z. przywódcy Narodu Ognia zawarli tajny układ z wpływowym Mędrcem Ziemi Jianzhu. Zgodnie z tą umową, ten ostatni nie dokonał egzekucji Xu Ping Ana, przywódcy powstania Żółtych Karków, i pozwolił Narodowi Ognia zbadać buntownika ze względu na jego prawie wymarłą zdolność do tworzenia błyskawic[34].

Władca Ognia Chaeryu ostatecznie zmarł, a na tron wstąpił jego syn Zoryu. Jednak wbrew oczekiwaniom sądu Huazo okazała się niezwykle zdolnym politykiem i administratorem, przez co stopniowo wzmacniała klan Saowon, podczas gdy Chaejin zdobył poparcie Mędrców Ognia. Rządy Zoryu były zatem niestabilne, ponieważ Huazo i Chaejin wykorzystali swoje zasoby, aby go delegitymizować[33][13]. Rozwijający się konflikt o sukcesję stał się później znany jako „Wojna Kamelii i Peonii[19]. Oprócz niepokojów politycznych dobre zbiory dobiegły końca, a rybołówstwo podupadło pod rządami Zoryu. Wiele terytoriów Wysp Ognia, z wyjątkiem Stolicy i ziemiami Lady Huazo, popadło w kryzys i biedę[33]. Mimo osłabienia Zoryu pozostał u władzy dzięki niezłomnemu wsparciu klanu Keohso[33][35] i pomocy Jianzhu[33][36].

Pomimo wewnętrznego kryzysu Naród Ognia nadal angażował się w sprawy międzynarodowe. Po pokonaniu floty pirackiej Piątego Narodu w 296 p.Z., Królestwo Ziemi zezwoliło marynarce ognia na patrolowanie Morza Wschodniego w celu przywrócenia porządku w okolicy i ratowania ludzi porwanych przez piratów[37][38]. Po tym, jak Kyoshi została ujawniona jako prawdziwy Awatar, wysłannik Narodu Ognia odwiedził Yokoyę i obserwował jej naukę każdego z czterech żywiołów. Po odnotowaniu sukcesu Kyoshi wysłannik wrócił do Narodu Ognia, aby zgłosić nowy stan rzeczy[3].

W 295 p.Z. Władca Ognia Zoryu zaprosił Awatar Kyoshi do Narodu Ognia, aby uczcić Święto Szeto, mając nadzieję na załagodzenie części niepokojów na dworze. Zamiast tego, dyplomatyczny brak doświadczenia Awatar spowodował szkody dla władzy Zoryu, podczas gdy niespodziewany nalot Yuna na pałac doprowadził do śmierci lojalnego kanclerza Dairina i osłabienia rządu centralnego[33][33][39]. Wielu szlachciców było oburzonych atakiem, niektórzy nawet pragnęli wojny z Królestwem Ziemi[40]. Kyoshi próbowała rozwiązać kryzys i zatrzymać Yuna, podczas gdy napięcia między klanami Saowon i Keohso zaczęły eskalować i przerodziły się w otwartą potyczkę w Północnym Chung-Ling[41]. W międzyczasie Zoryu uknuł spisek mający na celu pozbawienie mocy swoich przeciwników poprzez obwinianie Saowonów za działania Yuna i mu się to udało. Chociaż zamierzał po prostu zabić cały klan, w tym Chaejina i Huazo, Kyoshi zmusiła go do oszczędzenia ich[36][42]. Niezależnie od tego Zoryu doszedł do wniosku, że wojna Kamelii i Peonii pokazała, że ​​klany szlacheckie miały zbyt dużą władzę. W konsekwencji zainicjował projekt pokoleniowy, w ramach którego kolejni Władcy Ognia będą stopniowo niszczyć wpływy klanów, aż rodzina królewska będzie rządzić Narodem Ognia autokratycznie[19].

Ci, którzy należeli do klanów szlacheckich, zaczęli widzieć, jak wpływy ich rodzin zanikają, więc musieli albo się przystosować, albo walczyć z nadchodzącymi zmianami. Niektórzy przywódcy klanów zdecydowali się zostać pochlebcami w obecności Władcy Ognia, aby zachować tę niewielką moc, jaką posiadali, podczas gdy inni woleli pozwolić, aby moc ich klanów osłabła w wyniku poniżania się przez płaszczenie się przed tronem[43]. W ciągu następnych dwóch stuleci Władcy Ognia zdobywali coraz większą władzę, aż stali się praktycznie niekwestionowanymi autokratami[44][45].

Rosnąca potęga Władców Ognia i rewolucja przemysłowa[]

Zobacz też: Sozin, Roko i Kolonie Narodu Ognia

Lata po śmierci Awatar Kyoshi świat doświadczył niezwykle długiego czasu pokoju, który doprowadził do bezprecedensowego okresu współpracy biznesu i środowiska akademickiego w celu rozwiązania najpilniejszych problemów tamtej epoki. Na całym świecie powstały instytuty technologiczne, a uczeni, wynalazcy i pedagodzy bezpośrednio nawiązali ze sobą kontakty w imię postępu[46]. Naród Ognia przyjął te zmiany i ostatecznie stał się najbardziej zaawansowanym technologicznie krajem na świecie, wywołując rewolucję przemysłową[47]. Naród Ognia stał się bardzo zamożny, przodując w handlu i utrzymując potężną armię[18]. Awatar Roko i książę koronny Sozin urodzili się w czasach postępu. Jako Awatar Roko stał się siłą utrzymującą równowagę i pokój na świecie, podczas gdy Sozin wierzył, że dobrobyt Narodu Ognia powinien dzielić się z resztą świata, marząc o globalnym imperium pod jego rządami. Te ambicje skłoniły Władcę Ognia do zainicjowania szeregu reform, które zmilitaryzowały kraj[12].

W tym czasie ukończono pokoleniowy projekt Władcy Ognia Zoryu, mający na celu wzmocnienie tronu i zniszczenie potęgi klanów. Ostatni prawdziwy konflikt między klanami a tronem miał miejsce wkrótce po koronacji Sozina, kiedy generał Oraso Eiko dowodziła zdecydowanym zwycięstwem nad klanami. Pozwoliło to Sozinowi poczynić wielkie postępy w kierunku rozwoju, podnosząc na duchu najbiedniejszych w swoim narodzie[45]. Jednak pozwoliło to również Władcy Ognia działać bezkarnie, co nie było już kontrolowane przez wewnętrznych maklerów władzy[12].

Sozin's army

Sozin znacznie rozbudował wojsko Narodu Ognia, przygotowując się do wielkiej globalnej wojny.

Sozin znacznie rozbudował i tak już potężną armię i flotę kraju, wykorzystując epokę postępu technologicznego[48] i zapoczątkował rozwój nowej floty napędzanej węglem, w dużej mierze zaprojektowanej przez inżynierkę z Narodu Ognia Nyn Chei, która pierwotnie planowała szybki statek handlowy razem z Massak z Plemienia Wody, a nie obronny statek patrolowy[49]. Stworzenie wielkiej floty stworzyło setki miejsc pracy dla najbiedniejszych członków społeczeństwa. Kiedy zaczynało brakować materiałów na statki, Naród Ognia rozpoczął konflikt z Królestwem Ziemi o zasoby, który Władca Ognia po cichu wykorzystywał do podsycania nastrojów przeciwko Królestwu Ziemi[50]. Władca Ognia zamówił także prototypy nowych lądowych machin wojennych, a niektórzy, jak minister Khuchtei, wysunęli teorię, że niezniszczalne właściwości metalu meteorytowego można wykorzystać do stworzenia maszyn przypominających czołgi[51]. Sozin zachęcał swój lud, aby zwrócił się do innych narodów w celu pogłębienia wiedzy Narodu Ognia, ale chciał zachować kulturę Narodu Ognia w swoich granicach. Utalentowane jednostki, takie jak legendarna łuczniczka Uzuku Yuyan, czuła presję, aby dzielić się swoimi umiejętnościami z resztą swojej ojczyzny[45]. Naród Ognia był gospodarzem Szczytu Czterech Narodów i Sympozjum Technologicznego, ale minister Khuchtei wpadła w furię, gdy z magazynu skradziono skrzynie z metalem meteorytowym[52].

W międzyczasie większość szlachty przyjęła nauki i filozofię Nomadów Powietrza, którzy w tym okresie byli bardziej związani z innymi narodami, chcąc zrobić wszystko, co w ich mocy, aby pomóc innym. Szlachta sfinansowała budowę Centrum Nauki Ognia i Powietrza, aby uczyć Nomadów Powietrza w Narodzie Ognia, a pomysł poparły wszystkie cztery świątynie powietrza. Sprzeciwił się temu jednak zbuntowany zakon Nomadów Powietrza, znany jako Przewodni Wiatr, który chcąc zerwać więzi pomiędzy Nomadami Powietrza a elitami innych narodów, zaprotestował, sabotując budowę. W odpowiedzi Władca Ognia przejął to miejsce od szlachty i umocnił swoją straż wojskową, aby chronić miejscową ludność[46][53].

Zeisan

Władza Sozina została bezskutecznie kwestionowana przez jego siostrę Zeisan, która przyjęła rewolucyjne idee.

Kwestie te pogorszyły się, gdy księżniczka Zeisan zaproponowała Khandro, przywódcy Przewodniego Wiatru, polityczne małżeństwo. Zeisan widziała rosnącą korupcję w jej rodzinie i starała się zdestabilizować panowanie brata, dążąc do obalenia dynastii. Ogłosiła, że zrzeka się majątku i tytułów, aby żyć skromnie, a Sozin niemal nie mógł opanować wściekłości. Postrzegał Przewodni Wiatr jako bezpośrednie zagrożenie dla niego ze względu na ich sprzeciw wobec koncepcji arystokracji. Sozin próbował przeciwdziałać wpływom swojej siostry, szerząc nacjonalistyczną kampanię propagandową skierowaną do najbiedniejszych członków społeczeństwa. W całym Narodzie Ognia pojawiły się także doniesienia o brutalnych atakach na obywateli przez członków Przewodniego Wiatru, mimo że naruszało to ich pacyfistyczne zasady. Khandro zaczął podejrzewać, że Władca Ognia lub jego zwolennicy mieli swój udział w sfabrykowaniu tej historii[54][50][55].

Podczas gdy Sozin utracił część swego politycznego poparcia szlachty poprzez swoje działania w Centrum Nauki Ognia i Powietrza, próbował odzyskać popularność, ogłaszając początek polowań na smoki, chcąc również wyglądać bardziej przerażająco niż jego ojciec. Na początku zginęło tylko kilka smoków, ale szlachta żarłocznie przyjęła ten zwyczaj. Kto zabił smoka, zyskiwał od korony honorowy tytuł „Smoka”, przynoszący mu prestiż i triumf nad konkurentami; wierzono też, że taki czyn zwiększa tysiąckrotnie zdolności magii ognia. Polowania doprowadziły do etycznych debat pomiędzy tymi szlachcicami a przywódcami duchowymi, takimi jak Mędrcy Ognia, którzy martwili się zabiciem świętych zwierząt. Brak równowagi spowodowany zabijaniem starożytnych stworzeń doprowadził do przyciągania duchów do obszarów, w których zabijano smoki, i do dziwnych wydarzeń w tych miejscach; Sozin utworzył elitarną grupę zadaniową, aby sobie z nimi poradzić i trzymać je w tajemnicy przed ogółem populacji. Podczas gdy wysłannik Plemion Wody wyczuł duchowe zakłócenia i odwiedził miejsca śmierci w Narodzie Ognia, Sozin zareagował, organizując kampanię propagandową, w której obwiniano za wszelkie duchowe zakłócenia obecność ludu Plemienia Wody[56][45]. Cywilizacja Wojowników Słońca popadła w tym okresie w całkowitą izolację, a Naród Ognia i reszta świata uznały ją za wymarłą[56].

Sozin rozpoczął swoje imperialistyczne ambicje od roszczeń do niezamieszkanych wysp, co jednak przyczyniło się do napięć międzynarodowych. Wyspa Natsuo, jedna z najbardziej wysuniętych na wschód z Wysp Ognia, została po raz pierwszy zajęta przez koronę po odkryciu tam dużych złóż rudy. Wyrachowany Król Ziemi, Jialun, zamierzał sprowokować Sozina do konfliktu o wyspę, wysyłając swoje statki na ćwiczenia szkoleniowe w pobliżu niej[57]. Naród Ognia rościł sobie także prawa do wyspy uważanej przez Plemię Wody za świętą, która leżała pomiędzy oboma plemionami i miała dla ich ludu głębokie znaczenie duchowe i kulturowe. Wódz Skiri z Północy był wściekły i chciał wysłać większość swojej floty, aby odbiła wyspę, ale potrzebował do tego konsensusu wodzów Południa. Ci nie mogli dojść do porozumienia, ponieważ wielu nie zamierzało ryzykować wojny totalnej z Narodem Ognia[58].

Próbując opanować Stan Awatara, Awatar Roko wywołał go, przy pomocy słońca podczas zimowego przesilenia, niszcząc górną połowę świątyni na wyspie Półksiężyca i aktywując pobliski wulkan. Spowodowało to niestabilność sejsmiczną na okolicznych wyspach i ludzie, wspomagani przez samego Awatara, pracowali nad odbudową. Zdesperowani obywatele tamtego rejonu, chcąc odbudować pewną stabilność w swoim życiu, zaczęli wierzyć w propagandę Sozina skierowaną przeciwko Królestwu Ziemi, obwiniając o brak wsparcia sąsiedniego narodu i jego chciwe roszczenia do Wyspy Natsuo, zamiast szukać problemów u własnego rządu[45].

Fire Nation colony

Pierwsze kolonie Narodu Ognia, założone przed wojną, stanowiły podstawę późniejszego imperium kontynentalnego Narodu Ognia.

Zarówno duchowość, jak i szacunek do życia zaczęły gwałtownie spadać w wyniku jego polityki, co doprowadziło do niemal wyginięcia smoków w wyniku ciągłych polowań i brutalizacji Agni Kai[11][12]. Ostatecznie w osłabionym Królestwie Ziemi powstało kilka kolonii, które z kolei szybko stały się lokalnymi ośrodkami przemysłowymi[6]. Ekspansjonizm Sozina został ostatecznie powstrzymany przez Roko[59], chociaż Awatar pozwolił kolonistom Narodu Ognia pozostać w Królestwie Ziemi[6]. Po śmierci Roko w 12 p.Z. Sozin wznowił swe kolonialne zapędy[59].

Imperializm i wojna[]

Information icon Osobny artykuł: Wojna stuletnia
Zobacz też: Sozin, Azulon i Ozai
Sozin and his army

Sozin rozpoczął wojnę stuletnią, jednocześnie przekształcając Naród Ognia w militarystyczną autokrację.

Wraz z nadejściem Komety Sozina, która znacznie wzmocniła magię ognia, Sozin przypuścił atak na świątynie powietrza w nadziei na zabicie kolejnego Awatara, Aanga. Mimo że Nomadowie Powietrza zostali całkowicie unicestwieni, Awatara nie udało się odnaleźć i zniknął. Naród Ognia wkroczył do Królestwa Ziemi, podbijając większość jego północno-zachodnich terytoriów[12][59][60]. W tym momencie Sozin zapieczętował historyczne korytarze Smoczych Katakumb, aby sprawiać wrażenie, że historia narodu rozpoczęła się wraz z jego panowaniem. Biorąc pod uwagę, że całe skrzydło Biblioteki Wan Shi Tonga poświęcone Narodowi Ognia było również niedostępne, ograniczenie katakumb oznaczało, że dostępnych było bardzo niewiele informacji dotyczących przeszłości narodu, poza informacjami udostępnionymi przez państwo. Rząd wprowadził także reformy edukacji, aby zapewnić młodym obywatelom rozwinięcie silnego poczucia patriotyzmu i odpowiednią indoktrynację w zakresie programów politycznych kraju. Na przykład podręczniki historyczne były mocno cenzurowane lub modyfikowane, aby usprawiedliwić wysiłki wojenne Narodu Ognia, a kursy dające możliwość osobistej ekspresji zostały usunięte z programu nauczania, ponieważ stanowiły potencjalne zagrożenie dla niekwestionowanej władzy Władcy Ognia[61].

Fire Fountain City

Wiele miast Narodu Ognia znacznie się rozrosło podczas wojny w wyniku modernizacji i industrializacji.

Po śmierci Sozina na tron wstąpił jego syn Azulon, który kontynuował politykę ojca. Naród Ognia stał się globalnym imperium, podbijając większość Królestwa Ziemi i terytoriów dawniej należących do Nomadów Powietrza[62]. Zasoby podbitych ziem zostały wykorzystane przez Naród Ognia do dalszej industrializacji i rozległego rozwoju technologicznego, takiego jak koleje, statki parowe i sterowce[63][64], przez co Naród Ognia stał się najbardziej zaawansowanym narodem świata. Jednocześnie wśród wojska i szlachty dominowała ideologia etnocentryczna[65]. Zgodnie z tą polityką, starożytny zakon Mędrców Ognia został objęty nadzorem rządu, przekształcając go w niewiele więcej niż starzejącą się pozostałość po czasach, gdy duchowość była stawiana przed potęgą militarną[12][66]. Niektórzy mędrcy, którzy pozostali wierni Awatarowi, jak na przykład ojciec Shyu, zostali straceni jako zdrajcy[67].

Proces ekspansji i militaryzacji trwał nadal, a masowy rozwój przemysłu znacznie wzrósł pod koniec panowania Azulona. Chociaż w rezultacie wiele miast rozkwitło, rosnące zanieczyszczenie środowiska doprowadziło w niektórych miejscach do zubożenia ludności wiejskiej[68][69]. Jego następca, Władca Ognia Ozai, kontynuował tę politykę. Jego panowanie przyniosło znaczący postęp technologiczny, upadek Królestwa Ziemi i ponowne pojawienie się Awatara Aanga. Interwencja Awatara ostatecznie doprowadziła do porażki Narodu Ognia i usunięcia Ozaia ze stanowiska na rzecz jego syna, Zuko, co oznaczało koniec stuletniej wojny[5].

Współpraca i harmonia[]

Information icon Osobny artykuł: Ruch oporu przeciwko Władcy Ognia Zuko
Zobacz też: Zuko, Ruch Przywrócenia Harmonii i Izumi

Po uwięzieniu Ozaia Władca Ognia Zuko rozpoczął długi proces odbudowy i zaczął płacić odszkodowania wojenne Królestwu Ziemi[70]. Naród i jego ludzie zaczęli pracować nad ponownym zdefiniowaniem siebie, z dala od straszliwych zbrodni swojej przeszłości, nie tracąc przy tym tradycji, dziedzictwa i pragnienia innowacji[71]. Część świata nadal była oburzona Narodem Ognia z powodu poważnych szkód wyrządzonych przez jego rząd i wojsko, a ludzie nie wiedzieli, co myśleć o jego cywilach, ponieważ wielu z nich wspierało reżim Ozaia lub sprzymierzyło się z nim w obawie przed karą. Ludzie Narodu Ognia zaczęli dowiadywać się, co to znaczy być częścią świata, a nie tylko częścią Narodu Ognia. W tym celu wielu obywateli pracowało, gdzie tylko było to możliwe, aby naprawić szkody wyrządzone przez wojnę. W wyniku reform Zuko uczeni starali się odzyskać utraconą historię i wyeliminować kłamliwą propagandę, od dawna nauczaną w podręcznikach szkolnych; Wynalazcy Narodu Ognia skontaktowali się z wynalazcami z Królestwa Ziemi, aby po raz pierwszy od ponad stulecia nawiązać współpracę; a Naród Ognia zaczął opracowywać politykę mającą na celu zapewnienie, że nic podobnego do wojny stuletniej się nie powtórzy[72].

Kei Lo helps Zuko

Reformy Władcy Ognia Zuko wywołały opór nacjonalistów Narodu Ognia, w tym gwałtowne powstania.

Pod rządami Zuko Naród Ognia wznowił współpracę z innymi narodami, aby zapewnić pokój i dobrobyt na świecie[5]. Tradycjonalista Shyu został mianowany nowym Wielkim Mędrcem i pod jego nadzorem Mędrcy Ognia zrzekli się lojalności wobec rządu Narodu Ognia i powrócili do swoich duchowych i teologicznych korzeni[10]. Ta nowa polityka, zwłaszcza demilitaryzacja i dekolonizacja, spotkała się ze sprzeciwem kolonistów i imperialistów Narodu Ognia, który zaczął przeradzać się w przemoc w roku 101 o.Z.[6]. Aby rozwiązać kryzys spowodowany dekolonizacją, Władca Ognia Zuko wraz z Awatarem Aangiem i Królem Ziemi Kueiem przekształcili najstarsze kolonie Narodu Ognia w Zjednoczoną Republikę Narodów, kończąc imperialistyczną erę Narodu Ognia, jednocześnie umożliwiając kolonistom Narodu Ognia pozostanie w swoich domach[73][74][75].

Z drugiej strony, agitacja imperialistyczna osiągnęła kulminację w powstaniu Zrzeszenia Nowego Ozai, bojowo-reakcyjnej organizacji, która starała się przywrócić Ozaia na stanowisko Władcy Ognia[76][10], a Zuko także musiał poradzić sobie z tajnym stowarzyszeniem kierowanym przez Azulę, która nie miała na celu obalenia go, ale wywarcie wpływu na jego rząd podstępnymi sposobami[77]. Inną znaną kwestią było to, że niektórzy urzędnicy w rządzie nie krytykowali otwarcie Zuko, a zamiast tego trzymali język za zębami, potajemnie planując pozbycie się go, działając przeciwko swoim współpracownikom powołanym po zakończeniu wojny i podsycając nienawiść oraz sabotując postęp. Ponadto istniały kontrowersje co do prób pociągnięcia zbrodniarzy wojennych przed wymiar sprawiedliwości, ponieważ śledczy musieli prowadzić dochodzenia w sprawie wielu zbrodni, które miały miejsce na całym świecie, często bez żadnych zarejestrowanych dowodów, z wyjątkiem licznych relacji[78]. Ostatecznie wszystkie próby zamachu stanu zawiodły, a Zuko pozostał Władcą Ognia przez ponad sześćdziesiąt lat[7].

Aang Memorial Island

Naród Ognia zlecił wzniesienie ogromnego pomnika na Wyspie Pamięci Aanga jako symbolu pokoju i dobrej woli po stuletniej wojnie.

Zuko wykorzystał zasoby swojego kraju, aby pomóc odbudować Południowe Plemię Wody[79], co zaowocowało długotrwałymi dobrymi stosunkami między tymi dwoma narodami[80]. Naród Ognia dokonał także zadośćuczynienia Akolitom Powietrza nowego Narodu Powietrza, a urzędnicy dołożyli wszelkich starań, aby zwrócić wszelkie relikwie i dokumenty, które Naród Ognia ukradł Nomadom Powietrza[78][8]. Co więcej, za rządów Władcy Ognia Zuko sfinansowano konstrukcję Pomnika Awatara Aanga w Mieście Republiki, jako symbol pokoju i dobrej woli[7][81]. Około połowy lat 160 o.Z. Naród Ognia zaangażował się w działalność charytatywną na całym świecie, finansując Flotę Pomocy, która zaczęła pomagać ludziom ze wszystkich narodów potrzebującym pomocy w przypadku klęsk żywiołowych[82]. Zuko zrzekł się tronu na rzecz swojej córki Izumi w 167 o.Z.[7][83], pod której rządami Naród Ognia pomógł Zjednoczonej Republice w walce z Imperium Ziemi. Pod rządami Izumi Naród Ognia prowadził surową, nieagresywną politykę w sprawach zagranicznych, odrzucając swoją imperialistyczną przeszłość i zaangażował się w wojnę tylko wtedy, gdy nie miał innej alternatywy[29].

Rząd Narodu Ognia obecnie stara się określić, jaka powinna być ich struktura. Władca Ognia Izumi jest zaniepokojona tym, co będzie z narodem i chcę służyć mu w nadchodzących erach, dlatego ona i jej urzędnicy planują zaprosić inne narody do założenia ambasad w Stolicy Hari Bulkan, aby w dalszym ciągu wspierać pokojowe i oparte na współpracy stosunki. Zarówno generał Iroh, jak i Izumi nadal widzą, że Naród Ognia w dalszym ciągu dokonuje zadośćuczynień za szkody wyrządzone podczas wojny[82]. W tym celu rząd podjął decyzję o usunięciu ostatniego z pomników Narodu Ognia wzniesionych ku czci tych, którzy dopuścili się zbrodni wojennych podczas wojny stuletniej. Dodatkowo uczeni Narodu Ognia i Południowego Plemienia Wody pracują nad podróżującą prezentacją historii plemiennej, aby uczcić ją na całym świecie; i urzędnicy Narodu Ognia również dołożyli wszelkich starań, aby zwrócić relikwie Nomadów Powietrza Akolitom Powietrza i rozwijającemu się Narodowi Powietrza[8]. W następstwie Harmonijnego Zrównania, wielu obywateli Narodu Ognia również otrzymało magię powietrza, przy czym niektórzy zdecydowali się zaniedbać lub zignorować swoje nowo odkryte moce, podczas gdy inni zdecydowali się dołączyć do nowego Narodu Powietrza, aby dowiedzieć się, jak kontrolować swoje umiejętności[83].

Jako Władca Ognia, Izumi kontynuuje praktykę swojego ojca polegającą na wysyłaniu pracowników do pomocy przy zagranicznych projektach budowlanych i akcjach pomocy humanitarnej, co jest naturalnym następstwem ich prac reparacyjnych i zasłynęła z prób zreformowania rządu Narodu Ognia. Czasami wysyła agentów i poszukiwaczy przygód ze specjalistycznym doświadczeniem i wiedzą w imieniu Narodu Ognia, zgodnie z potrzebami innych narodów[8].

Mieszkańcy[]

Będąc drugim co do wielkości narodem, wśród członków Narodu Ognia istnieje pewien stopień różnorodności fizycznej. Jego mieszkańcy mają zazwyczaj czarne lub brązowe włosy, często spięte w kok lub kucyk. Większość tubylców Narodu Ognia, zwłaszcza magowie ognia, ma złote, bursztynowe lub brązowe oczy, chociaż szare są również powszechne. Ludzie często mają jasną karnację, chociaż wielu biedniejszych obywateli jest opalonych. Mniejszość tubylców Narodu Ognia ma ciemną skórę[84][77].

Tradycyjne kolory noszone w całym kraju obejmują żywe czerwienie i żółcie, a także bardziej stonowany brąz i czerń. Członkowie armii noszą mundury w kolorze czerwonym, czarnym i brązowym[85].

Symbol narodowy[]

Fire Nation emblem

Symbolem Narodu Ognia jest stylizowany płomień w kształcie łzy o trzech językach, który zwęża się ku górze. Insygnia widnieje przede wszystkim na fladze, mundurach, proporcach okrętów wojennych Marynarki Wojennej Ognia, bokach różnych pojazdów wojennych oraz jako oznakowanie terytorium Narodu Ognia. Flaga Narodu Ognia to sztandar w kształcie trójkąta ze stylizowanymi insygniami płomienia pośrodku. Od ukośnej krawędzi wystaje sześć cienkich pasków[86].

Geografia[]

Information icon Osobny artykuł: Wyspy Ognia
Fire Nation map

Mapa Wysp Ognia z wyłączeniem kilku małych wysp.

Naród Ognia położony jest na archipelagu tropikalnych wysp wulkanicznych zwanych Wyspami Ognia[3], z których wiele jest nadal aktywnych. Dwie większe i główne wyspy to Wyspa Stołeczna i Wyspa Shuhon[87]. Ze względu na ciepły i wilgotny klimat, Naród Ognia jest domem dla różnorodnej rodzimej flory i fauny, chociaż główne wyspy składają się głównie z szorstkich, trawiastych równin, na których żyje niewiele dzikiej przyrody[88].

Populacja Narodu Ognia skupia się głównie w ośrodkach miejskich, chociaż mniejsze osady, wsie i miasta są również obecne w kraju. Stolica leży na największej wyspie i znajduje się wewnątrz krateru dużego wulkanu[88]. Istnieje również wiele zakładów przemysłowych, w których buduje się broń, czołgi i okręty wojenne w celu wsparcia wysiłków wojennych.

Zasoby naturalne[]

Information icon Osobny artykuł: Wyspy Ognia

Naród Ognia posiada bardzo żyzną glebę wulkaniczną, która dominuje na Wyspach Ognia, stymulując lokalne rolnictwo. Ponadto Wyspy Ognia są bogate w węgiel, żelazo i inne metale[89] oraz bogate złoża gazu ziemnego. Wulkany na wyspach zapewniają Narodowi Ognia nieograniczone źródło energii[87][90]. Jednakże zapotrzebowanie Narodu Ognia na zasoby do napędzania gospodarki przerosło możliwości Wysp Ognia w okresie poprzedzającym wojnę stuletnią, ostatecznie przyczyniając się do imperializmu kraju[89].

Rząd[]

Information icon Osobny artykuł: Polityka w świecie Awatara

System rządu: Monarchia absolutna (dawniej eklezjokracja)
Głowa państwa: Władca Ognia (dawniej Rada Mędrców Ognia)
Władza religijna: Mędrcy Ognia

War Room Palace

Sala tronowa Władcy Ognia.

Naród Ognia posiada silny rząd centralny skupiony wokół Władców Ognia. Ci mają szerokie uprawnienia, a w niektórych okresach Władcy Ognia rządzili nawet jako de facto autokraci z całkowitą kontrolą. Ogólnie jednak Władcy Ognia polegali na potężnych i wpływowych prawych rękach, takich jak Wielcy Doradcy i kanclerze[15][77], na rządzie i różnych ministerstwach[15][91]. Ponadto wysocy rangą oficerowie wojskowi często odgrywali ważną rolę we władzy centralnej[92]. Małżonkowie Władców Ognia również zajmują bardzo ważne stanowisko[33][13]. Naród Ognia ogólnie kładzie nacisk na waleczność, skąd przyjął się zwyczaj, że członkowie rodziny królewskiej i arystokraci demonstrowali swoją siłę i możliwości poprzez angażowanie się w pojedynki. Walki te często toczyły się w celach wojskowych lub politycznych, takich jak ustalenie, kto najlepiej nadaje się na urzędnika państwowego lub odzyskanie utraconego honoru, gdyż przegranemu groziłaby hańba[93]. Jednakże w przeważającej części rząd Narodu Ognia opiera się na systemie merytokratycznym i ludzie mogą awansować w szeregach na podstawie swoich umiejętności, niezależnie od pochodzenia czy płci[15][87].

Past Sages

Przez większą część historii Narodu Ognia Mędrcy Ognia odgrywali ważną rolę polityczną.

Po założeniu Narodu Ognia początkowo krajem przewodziła rada mędrców, z których jeden był znany jako „Władca Ognia”. Ci mędrcy byli mocno zaangażowani w filozofię i duchowość. Ostatecznie jeden z Władców Ognia oderwał się od pozostałych i został jedynym władcą Narodu Ognia, ustanawiając linię sukcesji i spychając pozostałych mędrców do spraw duchowych. Niemniej jednak mędrcy zachowali pewną władzę polityczną i od czasu do czasu między nimi wybuchały napięcia[16]. Od tego czasu Naród Ognia tradycyjnie kładzie nacisk na silny rząd centralny; ta wiara w znaczenie centralizmu i jedności jest dziedzictwem traumatycznego okresu watażków[15]. Jednakże władza centralnego rządu kraju była często ograniczana przez szlachtę, która starała się zachować swoje dawne możliwości[15][33]. Lokalnie przywódcy klanów posiadali władzę niezależną[13]. Klany szlacheckie posiadały także wielką siłę w rządzie, gdy Władcy Ognia próbowali zdobyć ich poparcie, umieszczając ich na ważnych stanowiskach[15][94]. Członkowie jednego klanu, Sei'naka, tradycyjnie dominowali w ministerstwach, chociaż sam klan był stosunkowo słaby[15][87].

Ten stan rzeczy utrzymywał się aż do panowania Zoryu, kiedy to zainicjował on reformy, które ostatecznie zniszczyły wpływy klanów szlacheckich. Z biegiem czasu Władcy Ognia gromadzili coraz większą władzę i coraz częściej rządzili poprzez zastraszanie[44]. Po wstąpieniu Sozina na tron pozostała moc Mędrców Ognia również została złamana[12]. Od tego momentu mędrcy zostali ostatecznie zmuszeni poddać się rządom Władcy Ognia i służyć mu wyłącznie jako duchowi doradcy{{ref}atla|s01e08}}. Zwiększona militaryzacja oznaczała, że oficerowie stali się wpływową klasą polityczną, ponieważ wiele kolonii znajdowało się pod wpływem lokalnych garnizonów (chociaż urzędnicy cywilni, tacy jak burmistrzowie, zwykle wywodzący się z Narodu Ognia, często sprawowali formalną kontrolę nad koloniami)[6][95][96]. Wielu żołnierzy i oficerów chciało awansować w szeregach, a starzy przyjaciele często zwracali się przeciwko sobie, gdy rywalizowali z innymi o stanowisko lub przydział[96]. Podczas wojny stuletniej monarchia nabrała charakteru absolutystycznego. Przykładem tego było stwierdzenie Azuli, że prawdziwa moc, boskie prawo do rządzenia, było czymś, z czym rodzi[97]. Doradcy, którzy sprzeciwiali się dekretom Władcy Ognia, byli mordowani lub wygnani, podczas gdy oficerowie wojskowi niechętni wykonywaniu jego rozkazów zostawali natychmiastowo zastępowani. Władca Ognia miał wszędzie szpiegów i każdy, kto chciał się w jakikolwiek sposób zbuntować, musiał być niezwykle inteligentny i mieć odrobinę zdrowej paranoi[96]. Tendencja autokratyczna osiągnęła swój punkt kulminacyjny, gdy Ozai został Królem Feniksem, absolutystycznym władcą globalnego imperium[19].

Fire Lord Zuko

Władca Ognia Zuko był głównym reformatorem politycznym.

Po klęsce Króla Feniksa Ozaia w walce z Awatarem Aangiem Władca Ognia Zuko doszedł do władzy i zakończył trwającą stulecie wojnę. Odprawił członków rządu Ozaia i zakończył jego politykę. Zuko poświęcił swoje panowanie ku odbudowie czterech narodów w nowej erze pokoju[5] i od tego czasu był uważany za życzliwego władcę. Próbował zmienić tradycyjną formę rządów Narodu Ognia na mniej zdominowaną przez strach[44] i opracował politykę zapewniającą, że nic takiego jak wojna stuletnia nigdy się nie powtórzy[72]. W tym czasie lojalność Mędrców Ognia powróciła do Awatara[10]. Reformy rządowe były kontynuowane za panowania Władcy Ognia Izumi i dzięki takim wysiłkom stała się ona sławna[82].

Lista znanych stanowisk rządowych Narodu Ognia[]

Naród Ognia ma wyrafinowany i skuteczny rząd centralny, skupiony wokół Władcy Ognia. Jednostki mogą obejmować co najmniej dwa stanowiska rządowe w tym samym czasie[15]. Znane stanowiska rządowe:

  • Władca Ognia — głowa państwa i rządu, dawniej także najważniejsza władza duchowa
  • Wielki Doradca — jedno z najpotężniejszych stanowisk w rządzie, ustępując jedynie Władcy Ognia[15]; możliwe, że stanowisko to istniało już za czasów pierwszego Władcy Ognia[77], chociaż nie było już aktywne w III wieku p. Z.[15]
  • Kanclerz — wiodący doradca i powiernik Władcy Ognia w III wieku p. Z.[15]
  • Minister wojny
  • Minister edukacji, nauki i technologii[98]
  • Minister odpowiedzialny za relację z Awatarem[15]
  • Różni młodsi oficerowie[15][91]
  • Główny historyk pałacowy[15]
  • Narodowy Historyk Narodu Ognia[99]

Gospodarka[]

Zobacz też: Ekonomia w świecie Awatara

Naród Ognia od dawna posiada jedną z najsilniejszych gospodarek ze wszystkich narodów, napędzaną znacznymi zasobami naturalnymi[89][18]. Przez większą część swojej historii Naród Ognia opierał się głównie na rolnictwie i rybołówstwie, utrzymując jednocześnie dużą sieć handlu morskiego[18][3][87]. Jednak gospodarka Narodu Ognia była również podatna na kryzysy[3][18], ponieważ erupcje wulkanów, a także tymczasowe zmiany pogody i ruchy rojów ryb mogły szybko zniszczyć gospodarkę całych wysp. Wiele regionów Narodu Ognia cierpiało z powodu chronicznej biedy i okresów głodu na początku życia Awatar Kyoshi[15][33].

Sytuacja ta uległa zmianie, gdy Naród Ognia przeżył rewolucję przemysłową. Budując ogromny przemysł ciężki wykorzystujący węgiel, ropę i energię wulkaniczną, Naród Ognia był w stanie znacznie bardziej uniezależnić się od zjawisk naturalnych. Korzystając z tego stabilnego bogactwa, mogli po prostu kupować zasoby gdzie indziej, gdy ich własne wyspy doświadczały niedoboru. Do czasów ojca Sozina gospodarka kraju rosła w znacznym tempie, a poziom życia większości ludności znacznie się poprawił[18][59].

Podczas wojny stuletniej przemysł kraju uległ dalszemu rozwojowi, aby wspierać wojsko, a jego gospodarka została zdominowana przez przemysł stoczniowy, obróbkę metali i produkcję broni. Naród Ognia był najbardziej zaawansowaną technologicznie stroną wojującą podczas wojny, wykorzystującą swoją wszechstronną wiedzę na temat spalania do opracowywania wyrafinowanych technologii[89]. Naród Ognia również eksploatował swoje podbite terytoria, wykorzystując nie tylko zasoby, ale także umiejętności mieszkańców Królestwa Ziemi, takich jak mechanik[6][100]. Pod koniec wojny stuletniej handel pomiędzy Wyspami Ognia a koloniami był ważnym elementem gospodarki Narodu Ognia[101]. Firmy prywatne również odegrały kluczową rolę w wytwarzaniu nowych innowacji na potrzeby działań wojennych[102]. Kraj utrzymywał dużą flotę cywilną, a potężni kupcy mogli wpływać na rząd i wystawiać duże floty handlowe[103]. W tym czasie Naród Ognia używał „banów” jako waluty[2].

Edukacja[]

Zobacz też: Edukacja w świecie Awatara
Fire Nation school afar

Szkoła Narodu Ognia.

Naród Ognia miał formalny system edukacji już za życia Szeto. Szkoła prawie nigdy nie jest odwoływana, a co najmniej jednym godnym uwagi wyjątkiem jest ujawnienie nowego Awatara z Narodu Ognia[104].

Podczas wojny stuletniej system edukacji miał na celu zaszczepienie uczniom lojalności poprzez indoktrynację polityczną, ścisłą dyscyplinę i nauki nacjonalistyczne. Uczniowie niektórych szkół rozpoczynali proces edukacyjny od razu po rozpoczęciu magii ognia, a w przypadku osób niemających magii – od razu po rozpoczęciu chodzenia. Przedmiotów obejmujących historię, muzykę, etykietę, wojnę i magię ognia nauczali różni nauczyciele. Jednakże system edukacyjny działał przede wszystkim jako proces „kształtowania umysłu”, wpływając na uczniów, aby rozwinęli silne poczucie narodowości i lojalności wobec Władcy Ognia. Nauczyciele utrzymywali sztywny porządek i wstrzymywali się od nauczania uczniów sztuki tańca i innych form wyrażania siebie. Ponadto w podręcznikach historii zastosowano cenzurę i propagandę, na przykład fałszywe twierdzenie, że Nomadzi Powietrza użyli siły militarnej do walki z Narodem Ognia[61].

Kultura[]

Zobacz też: Społeczeństwo w świecie Awatara
Crescent Island Fire Temple

Świątynia Ognia, w której studiował Awatar Roko.

Ubiór i symbole Narodu Ognia są oczywiście wzorowane na ogniu. Podobnie jak inne nacje opiera się na kolorze żywiołu, w tym przypadku czerwonym. Większość konstrukcji wykonana jest z kamienia. Mają też preferowane przez kraj czerwone dachy w stylu pagody. Symbole Narodu Ognia często umieszczano w celach dekoracyjnych na ważnych lub ładnych budynkach, a wewnątrz powszechnie umieszczano obraz Władcy Ognia w widocznym miejscu.

Przysięga Narodu Ognia jest charakterystycznym i ważnym elementem kulturowym, czego dowodem jest nauczanie dzieci w szkołach z powściągliwością i omawianie jej z namysłem[61]. Przysięga została napisana na początku wojny i zlecona przez Władcę Ognia Sozina. Nosi tytuł „Marsz do cywilizacji”[105].

Wiele imion Narodu Ognia wykorzystuje ostre spółgłoski, takie jak litera „Z”, w tym Zuko, Ozai, Azula, Sozin, Zhao, Azulon, Kuzon, Szeto, Zoryu itp. Choć co ciekawe, Piandao wspomniał Socce, że „jest chyba milion Lee”, doradzając mu w wyborze pseudonimu.[106]

Ogólna opinia o świecie[]

Aang and Zuko speech

Władca Ognia Zuko ogłasza „nową erę miłości i pokoju” w duchu oryginalnej koncepcji świata Narodu Ognia.

Światopogląd Narodu Ognia utrzymuje, że tylko jedność, centralizm i ścisły porządek mogą zapewnić stabilność i dobrobyt. Nie obejmuje to ograniczania wolności i kreatywności, ponieważ te aspekty osobistej ekspresji mają kluczowe znaczenie dla rozwoju społecznego i harmonii; jednakże dzieci nie zyskają tej wolności, dopóki nie zostaną nauczone, jak ulepszyć Naród Ognia swoimi działaniami i zaszczytem, ​​jaki im to przynosi[61][106]. Te idee są wpajane od najmłodszych lat[107].

Niemniej jednak ten pierwotny pogląd został zniekształcony podczas wojny stuletniej, aby dopasować się do ambicji Władców Ognia. Idea pokojowego, harmonijnego i kooperatywnego porządku świata została zamieniona w ideologię imperialistyczną, propagującą globalną dominację i dążenie do jej osiągnięcia. Dzieci uczono, że Naród Ognia jest największą cywilizacją, jaka kiedykolwiek istniała, że ​​wojna jest sposobem na podzielenie się swoją wielkością, zgodnie z ideologią, że Władca Ognia i jego rodzina to wspaniali ludzie, którzy pomagają światu.

Zhao's speech

Zhao wygłasza przemówienie, w którym deklaruje wyższość Narodu Ognia w sensie starej ideologii rasistowskiej.

To spowodowało, że wokół Władcy Ognia, wojska i arystokracji narodził się kult jednostki, którzy byli postrzegani jako posłańcy mogący nieść piękno i chwałę kultury Narodu Ognia do innych krain. Zgodnie z tym przekonaniem, Pałac Królewski Narodu Ognia był centrum świata, a im dalej znajdowało się miejsce od pałacu, tym niżej byli jego mieszkańcy pod względem statusu społecznego i możliwości. Doprowadziło to do dyskryminacji; Obywatele Narodu Ognia na kontynencie byli uważani za lepszych od obywateli kolonii, podczas gdy ludność innych narodów, a także ich kultury, uważano za barbarzyńskie i gorsze[61][65]. Niektórzy racjonalizowali w ten sposób zbrodnie wojenne swojego kraju, argumentując, że Naród Ognia był silniejszą cywilizacją i przez to w naturalny sposób dążył do podboju lub zniszczenia mniejszych narodów[108]. W rezultacie Awatar Aang opisał kiedyś społeczeństwo Narodu Ognia jako „agresywne”[44].

Jednak pod rządami Władcy Ognia Zuko, pierwotny pogląd na świat został przywrócony, a Naród Ognia ponownie zaczął współpracować z innymi narodami, aby zapewnić pokój i dobrobyt na świecie. Najbardziej znaczącym rezultatem tej współpracy jest utworzenie Zjednoczonej Republiki Narodów i jej stolicy, Miasta Republiki[7].

Obyczaje[]

Zuko and Zhao Agni Kai

Agni Kai to tradycyjny pojedynek magów ognia o honor. Pierwotnie bez rozlewu krwi, później przerodziło się to w walkę na śmierć i życie.

Społeczeństwo Narodu Ognia kładzie duży nacisk na szacunek i honor, zwłaszcza wobec szlachty i starszych[109][110]; Z tych wierzeń wywodzi się koncepcja słynnego Agni Kai. Jeśli ktoś jest na tyle zaszczycony, że znajduje się w obecności członka rodziny królewskiej, musi oddać pokłon w wyrazie szacunku, w przeciwnym razie ryzykuje wyzwanie go do Agni Kai w celu pomszczenia honoru zniesławionego członka rodziny królewskiej. W przypadku kontaktu ze starszym lub przełożonym grzecznie jest złożyć pokłon. Inaczej niż w innych częściach świata, ten łuk polega na ułożeniu ręki prosto, a druga zaciśnięta pięść umieszczona pod nią pionowo[61]. To reprezentuje pozycję przełożonego, a ktoś pod nim kłania się. Również podczas otrzymywania rozkazu w Narodzie Ognia od przełożonego powszechne jest nie kłanianie się, ale robienie symbolu ręki. Ukłon jest wymagany przy powitaniu, gdy wydarzyło się coś miłego, po załatwieniu spraw służbowych i wyjściu[111].

Koncepcja honoru Narodu Ognia była ściśle powiązana z wyglądem zewnętrznym. W czasach Awatar Kyoshi skutkowało to specjalnym statusem nadawanym włosom. Fryzury mogły oznaczać status danej osoby, a rodziny szlacheckie nadawały włosom status niemal święty. Dotykanie włosów osoby o wyższym statusie było niestosowne[110]. Przegrani agni kai często golą części głowy na łyso, aby wyrazić pokorę[110]. Największe znaczenie przypisuje się górnemu węzłowi; zmiana tego jest powszechnym sposobem, w jaki szlachta Narodu Ognia wyraża utratę honoru[38][112]. Całkowite odcięcie górnego węzła jest aktem ekstremalnym i wykonywanym w „okolicznościach bliskich śmierci”[113]. Co najważniejsze, Zuko i Iroh obcięli sobie górne węzły, gdy zostali zmuszeni do ucieczki[114].

Równość płci[]

Zobacz też: Płeć i seksualność w świecie Awatara

Naród Ognia jest dobrze znany ze swojej długiej tradycji równości płci. Kobiet nie mają prawie żadnych granic zawodowych. Mają pełny dostęp do wyższego wykształcenia i są równe wobec prawa, dzięki czemu kobiety mogą także zostać burmistrzami, urzędnikami i ministrami królewskimi[6][98], zajmując w ten sposób najwyższe stanowiska cywilne w większości kraju. Podobnie Księżniczka Koronna lub Władczyni Ognia nie są rzadkością, a historyczne sagi o Księżniczkach Ognia, równie potężnych i budzących strach, są dobrze znane[115].

Do czasów Awatar Kyoshi ta równość płci rozciągnęła się na armię Narodu Ognia, w skład której wchodziły kobiety-żołnierze, z których część awansowała na dowódców[116][117]. Jednak w pewnym momencie przed rokiem 99 p.Z. kobiety stały się niewielką mniejszością w armii i marynarce wojennej. Zamiast tego służyły głównie w Siłach Krajowych, chroniąc ojczyznę[118]. Niemniej jednak istniały wyjątki od tej tradycji, ponieważ kobiety służyły w specjalnych jednostkach frontowych, takich jak Łucznicy Yuyan podczas wojny stuletniej[12], a niektóre kobiety służyły w koloniach lub na liniach frontu i mogły awansować na wysokie stanowiska, jak generał[119]. Naturalnym zjawiskiem, jakiego oczekiwano od Księżniczki Ognia, było także branie czynnego udziału w roli dowódcy wojskowego. Tradycja odradzająca kobietom służbę w armii regularnej została zniesiona po zakończeniu wojny stuletniej[77].

Relacje, małżeństwo i życie rodzinne[]

Zobacz też: Płeć i seksualność w świecie Awatara
Wedding courtyard

Tradycyjny dziedziniec weselny na wesele szlacheckie.

Społeczeństwo Narodu Ognia jest zdominowane przez rodziny nuklearne, zwykle składające się z dwojga rodziców i małej liczby dzieci[120][77]. Jeśli chodzi o role rodzinne, często oboje rodzice pracują, chociaż istnieją również rodziny z jednym dochodem. W przypadku par heteroseksualnych zwykle to matka jest główną osobą odpowiedzialną za wychowanie dzieci[10][107][121][122]. Matki Narodu Ognia mają reputację zaciekłych, surowych, a jednocześnie kochających[107]. Niemniej jednak większość ojców Narodu Ognia odgrywa aktywną rolę w wychowaniu swoich dzieci[10][122].

Większość par Narodu Ognia, które decydują się na związek, decyduje się na małżeństwo. W Narodzie Ognia małżeństwa z miłości są bardziej powszechne niż małżeństwa aranżowane, nawet wśród szlachty, ponieważ tylko rodzina królewska znana jest z zawierania małżeństw dla pozoru politycznego[123]. Zarówno wśród szlachty, jak i wśród zwykłych ludzi ślub jest tradycyjnie hucznym i uroczystym wydarzeniem[59][124]. Uczestnicy noszą stroje formalne, a kobiety preferują suknie czerwono-białe, chociaż te noszone przez szlachtę są znacznie bardziej wyszukane i ekspansywne niż te noszone przez zwykłych ludzi. Jest jeszcze większa różnica między panami młodymi, przy czym szlachta preferuje ekspansywne czerwono-czarne ubrania, podczas gdy zwykli ludzie noszą czerwono-biały strój podobny do swoich narzeczonych[124]. Dekoracje na dużą skalę, w tym lampiony z kwiatów i bankiet, są typowe dla wesel. Samemu ślubowi zazwyczaj przewodniczy albo Mędrzec Ognia, albo starszy wioski, chociaż Władca Ognia ma również władzę przewodniczenia lub udzielania ślubu, jak miało to miejsce w przypadku, gdy Sozin był zarówno urzędnikiem, jak i drużbą Roko i Ta Min[122][124]. Nie są znane żadne ograniczenia prawne ani dezaprobata społeczna dla osób, które zdecydowały się na zakończenie małżeństwa lub rozstanie z partnerami[125].

Chociaż Naród Ognia miał długą historię tolerancji wobec par tej samej płci i zezwalał na małżeństwa jednopłciowe[126], takie związki zostały uznane za nielegalne za panowania Władcy Ognia Sozina[127]. Pomimo tych praw, podziemna społeczność ludzi o różnych orientacjach seksualnych i tożsamości płciowej nadal przetrwała w Narodzie Ognia podczas stuletniej wojny[128][129].

Kult jednostki[]

Fire Fountain statue

Masywny posąg Władcy Ognia Ozaia, znaczący symbol kultu jednostki w Narodzie Ognia.

Naród Ognia ma długą tradycję czci i szacunku dla autorytetów. Jednakże w III wieku p. Z. posłuszeństwo nie było zarezerwowane dla Władcy Ognia, gdyż wysoko ceniono także głowy klanów i Awatara. Władca Ognia Zoryu był pierwszym znanym władcą kraju, który miał nadzieję, że pewnego dnia wszyscy obywatele Narodu Ognia staną się lojalni tylko wobec Władców Ognia[19]. To marzenie zostało w pełni zrealizowane za czasów Sozina, Azulona i Ozaia, kiedy Naród Ognia rozwinął intensywny i nadmierny kult jednostki dla Władców Ognia. Powszechne stało się umieszczanie wizerunków Władcy Ognia w szkołach i budynkach publicznych, podczas gdy na cześć władcy wznoszono ogromne posągi. Towarzyszyła temu silna gloryfikacja[130], chociaż monarchów nadal uważano za ludzi – w przeciwieństwie do Króla Ziemi, o którym mówiono, że jest wówczas „wzorem, bogiem swojego ludu”[131]. Władca Ognia Zuko powstrzymał najbardziej ekstremalne aspekty kultu jednostki, posuwając się tak daleko, że publicznie przyznał się do błędów i pozwolił na krytykę swojej polityki[124]. W ciągu dziesięcioleci następujących po stuletniej wojnie rządy Władcy Ognia Zuko i Władcy Ognia Izumi usunęły pomniki Narodu Ognia wzniesione dla uczczenia tych, którzy uwiecznili zbrodnie wojenne[82].

Kuchnia[]

Cechą charakterystyczną kuchni Narodu Ognia jest jej pikantny charakter[132], a obywatele Narodu Ognia są znani z dodawania przypraw do wielu swoich potraw. Ponieważ chili jest ważnym pożywieniem, które może pomóc magom ognia wydobyć ich talenty magiczne, pielęgnowanie specjalnych roślin chili Narodu Ognia jest szanowaną praktyką[132]. Dieta jego mieszkańców składa się z makaronu, mięsa, ryb, ryżu, kapusty, herbaty i orzechów liczi. Ludzie są również znani z zamiłowania do bardziej pikantnych potraw, ponieważ lubią płonące płatki ognia, Ogniogumy, Chrupki sizalowe i ogniste ciasta. Ponieważ Naród Ognia jest pagórkowatym krajem wyspiarskim, pastwiska są bardziej powszechne niż pola uprawne, dlatego większość dań Narodu Ognia jest bogata w mięso, podczas gdy jest bardzo niewiele dań wegetariańskich. Herbata jest ogólnie popularna[133], gdyż obchodzony jest nawet „Narodowy Dzień Doceniania Herbaty”. Najczęściej pijana Herbata w Narodzie Ognia to herbata przyprawiona.

Teatr[]

Love amongst the Dragons final scene

Końcowa scena Miłości wśród smoków, słynnej sztuki Narodu Ognia.

Teatr Narodu Ognia ma długą historię i jest popularny w kraju, ponieważ zarówno wysokiej klasy obywatele, jak i chłopi często chodzą na przedstawienia w wolnym czasie. Jedną z najbardziej znanych i popularnych sztuk teatralnych jest Miłość wśród smoków, wystawiana corocznie w wielu miejscach w Narodzie Ognia, począwszy od zamożnych wysp wypoczynkowych, takich jak Żarząca Wyspa[134], po biedne zapadnięte wioski, takie jak Hira'a[122]. Bycie aktorem lub aktorką to zawód szanowany, chociaż niektóre zespoły aktorskie nie cieszą się dużym uznaniem ze względu na ich regularnie słabe występy[122][134]. Pomimo dużej wolności artystycznej, teatr służył także propagandzie Narodu Ognia podczas wojny stuletniej; na przykład pozwolono wystawić sztukę Chłopiec z lodowca autorstwa dramaturga z Królestwa Ziemi o Awatarze Aangu, ale tylko wtedy, gdy zakończenie będzie pokazywać całkowite zwycięstwo Narodu Ognia i śmierć Aanga[134]. Dziedzictwo Azulona było kolejną propagandową sztuką opowiadającą o życiu Władcy Ognia Azulona i wstąpieniu jego syna Ozaia na tron, przedstawiającą obu władców w bardzo pozytywnym świetle i ignorującą konflikt sukcesyjny, który doprowadził do koronacji Ozaia[128].

Festiwale kulturowe[]

Puppet show

Dzieci oglądające brutalne przedstawienie kukiełkowe podczas Festiwalu Dni Ognia. Zwróćcie uwagę na tradycyjne maski noszone przez przechodniów.

Podróżujący „Festiwal Dni Ognia”, alternatywnie nazywany po prostu „festiwalem ognia”[135], był wydarzeniem sponsorowanym przez Naród Ognia, które przybliżyło kulturę Narodu Ognia jego obywatelom zmuszonym do życia z dala od swojej ojczyzny. To wydarzenie dotarło do obszarów Królestwa Ziemi okupowanych przez Naród Ognia, zatrzymując się na kilka tygodni w każdym miejscu. W festiwalu wzięło udział wielu przedstawicieli Narodu Ognia, od żołnierzy na urlopie po cywilów mieszkających na okupowanych terytoriach[12]. Jej uczestnicy nosili stylizowane, ręcznie rzeźbione drewniane maski podobne do masek teatru Kabuki, a handlarze sprzedawali szeroką gamę bibelotów i lokalnych przekąsek. Do atrakcji festiwalu zaliczały się występy kukiełkowe, sztuczne ognie, żonglerzy i magowie ognia, a także ogólne pokazy umiejętności magów indywidualnych lub grupowych. Jak widać na festiwalach kulturalnych, Naród Ognia posługiwał się propagandą, aby od najmłodszych lat indoktrynować swoich obywateli poczuciem nacjonalizmu i lojalności wobec Władcy Ognia, czyli kultu jednostki; popularna atrakcja obsadziła Ozaia w roli bohatera przedstawienia kukiełkowego dla dzieci[136].

Święto Szeto to ważne święto w Narodzie Ognia, upamiętniające życie i osiągnięcia słynnego Awatara Ognia. W całej stolicy zapalają się latarnie, agni kai jest zakazane i spożywane są tradycyjne potrawy, takie jak grzyby łodygowe i melony[137].

W miesiącach letnich, około sierpnia, wokół Narodu Ognia rozpoczynają się liczne „Festiwale Ognistej Lilii”, aby uczcić rozkwit kwiatu, znanego jako symbol ognistej pasji, i który utrzymuje się przez cały krótki sezon kwitnienia[138].

Kolejna słynna uroczystość ma miejsce, gdy Mędrcy Ognia ogłaszają tożsamość nowego Awatara Ognia; spożywane są specjalne potrawy, takie jak makaron w kształcie spirali, a szkoła zostaje odwołana na ten dzień[104].

Dzień Bliźniaczego Słońca to kolejne ważne święto Narodu Ognia[104].

Pora roku[]

Każdy naród z czterech narodów podlega wpływowi własnej, odrębnej, dominującej pory roku. Sezon Narodu Ognia to lato. Moce magów ognia są nieznacznie zwiększone ze względu na wzrost temperatury. Większość dzieci magów ognia rodzi się latem.

Wojsko[]

Information icon Osobny artykuł: Wojsko Narodu Ognia
Warlords

Pokój wojenny Władcy Ognia.

Podczas wojny stuletniej armia Narodu Ognia była najsilniejszą z czterech narodów. Przy pomocy Komety Sozina, która znacznie zwiększyła ich moc, udało im się unicestwić Nomadów Powietrza na początku Wojny i chociaż Naród Ognia walczył na dwóch frontach przeciwko Plemionom Wody i Królestwu Ziemi, nadal utrzymywał przewagę. W miarę jak wojna się przeciągała, stało się jasne, że Naród Ognia ostatecznie zwycięży, jeśli Awatar nie zainterweniuje; Plemię Wody nie miało siły militarnej, aby bezpośrednio rzucić wyzwanie Narodowi Ognia, a rozległe Królestwo Ziemi straciło swoją ostatnią wielką militarną twierdzę na rzecz Narodu Ognia[97].

Armia[]

Information icon Osobny artykuł: Armia Ognia
Fire Nation Army

Żołnierze Narodu Ognia

Armia Ognia składa się zarówno z magów ognia, jak i zwykłych żołnierzy piechoty, którzy zwykle dzierżą włócznie, miecze i tarcze. Ich kawaleria jeździ na komodorożcach. Naród Ognia posiada również jednostki metalowych czołgów. Czołgi te są ciężko opancerzone i wyposażone w iluminatory ogniowe, umożliwiające załodze wystrzeliwanie pocisków, od kul ognia wytwarzanych przez magię ognia po gigantyczne haki do chwytania[100].

Przebieranie jeńców wojennych za żołnierzy było taktyką stosowaną przez Armię Ognia podczas wojny stuletniej[60]. Jeden z generałów zasugerował poświęcenie nowicjuszy w dywizji żołnierzy, aby odwrócić uwagę wroga[92].

Łucznicy Yuyan[]

Information icon Osobny artykuł: Łucznicy Yuyan

Łucznicy Yuyan to wysoko wykwalifikowana jednostka łuczników pułkownika Shinu, która według Zhao jest w stanie „przyszpilić muchę do drzewa z odległości stu metrów, nie zabijając jej”. Są tak wykwalifikowani, że udało im się pokonać i schwytać Aanga, Awatara, choć ten później uciekł z więzienia[65].

Marynarka wojenna[]

Fire Navy

Ogromna flota admirała Zhao, która zaatakowała Północne Plemię Wody, stanowiła tylko małą część całej marynarki.

Marynarka Narodu Ognia, zwana także po prostu Marynarką Ognia, składa się z kilku flot, których podstawowymi jednostkami są pancerne krążowniki o napędzie węglowym. Dowodzone przez admirałów floty te działają raczej autonomicznie i chociaż istnieje pozycja dowódcy ogólnego, kontroluje on po prostu największą flotę i nie wydaje rozkazów innym admirałom[139]. Oprócz swoich wytrzymałych właściwości, wykorzystanie przez Naród Ognia metalurgii do usuwania zanieczyszczeń z metalu gwarantuje, że wrodzy magowie ziemi nie będą mogli uszkodzić statków magią ziemi. Oprócz krążowników marynarka wojenna wykorzystuje wiele klas do różnych celów, od przewożenia żołnierzy i schodzenia na ląd, przez bombardowanie trebuszami, po tworzenie blokad. Marynarka wojenna jest również wysoce zorganizowana i rozwarstwiona, ma jasną hierarchię i skuteczną biurokrację. Pomimo ogromnej siły marynarki wojennej, która zatrudnia tysiące żołnierzy, marynarzy i inżynierów, jest to także jedyna znana część wojska, która zatrudnia najemników, jeśli nagłe zapotrzebowanie na statki sprawi, że na statkach zacznie brakować doświadczonych członków załogi[140].

Podczas wojny stuletniej schwytani magowie ziemi zostali zmuszeni do pracy w stoczni na środku oceanu. Wiedząc, że nie mogą tkać metalu, wielu schwytanych magów ziemi straciło wolę walki[63].

Flota Narodu Ognia jest największą i najpotężniejszą na świecie, zdolną do wysłania ponad stu okrętów wojennych w większych operacjach, czego przykładem jest oblężenie Północnego Plemienia Wody przez admirała Zhao przy użyciu setek statków[141].

Najeźdźcy z Południa[]

Information icon Osobny artykuł: Najeźdźcy z Południa
Southern Raiders attacking

Najeźdzcy z Południa atakują Południowe Plemię Wody.

Najeźdźcy z Południa składają się z elitarnej grupy statków i żołnierzy, których zadaniem jest przeprowadzanie licznych najazdów na Południowe Plemię Wody i południowe Królestwo Ziemi. Ich bandery zdobią wizerunki morskiego kruka, a ich mundury różnią się nieco od konwencjonalnych zbroi Narodu Ognia, ponieważ są przeważnie czarne i składają się z hełmu z ozdobami przypominającymi ptaki. Ich okręt flagowy jest dość zaawansowany. Celem Najeźdźców z Południa było wyeliminowanie wszystkich magów wody z Południowego Plemienia Wody, a także kradzież zapasów dla Narodu Ognia i zniszczenie wybrzeży Morza Południowego[62].

Siły powietrzne[]

Fire Nation airships

Siły powietrzne Narodu Ognia.

Naród Ognia jest pierwszym krajem na świecie, który utworzył wojskowe siły powietrzne. Te siły powietrzne składają się z balonów wojennych i sterowców. Balony wojenne to rodzaj balonu na gorące powietrze zaprojektowany przez mechanika, wynalazcę z Królestwa Ziemi, którego Naród Ognia wciągnął do służby przy projektowaniu broni i technologii. Zdobyli go po przegranej bitwie o Północną Świątynię Powietrza ze zbiegłym wynalazcą[100]. Pod kierownictwem ministra wojny Qina, Naród Ognia skonstruował później znacznie więcej balonów wojennych napędzanych magami ognia. W Dniu Czarnego Słońca ujawniono, że Naród Ognia zbudował także kilka ogromnych statków powietrznych[142]. Te sterowce wykorzystują do napędu wiele zestawów śmigieł umieszczonych po bokach kadłuba. Uzbrojone w bomby zrzucane z włazów na swoich podbrzuszach, podstawowe działa i setki członków załogi mających ogień, którzy mogą strzelać do wrogów z dziesiątek małych platform, te sterowce są ogromnymi powietrznymi okrętami wojennymi. Po przybyciu Komety Sozina, Król Feniks Ozai planował poprowadzić ogromną flotę tych statków powietrznych, aby spalić Królestwo Ziemi, jednak większość statków powietrznych została zniszczona podczas bitwy z Drużyną Awatara[143].

Wiertło[]

Information icon Osobny artykuł: Wiertło Narodu Ognia
Fire Nation drill

Wiertło Narodu Ognia.

Wiertło Narodu Ognia to machina oblężnicza w postaci potężnego wiertła zaprojektowane do przełamania zewnętrznego muru Ba Sing Se[144]. Wiertło zostało pierwotnie zamodelowane przez mechanika, a jego skonstruowanie zajęło ponad dwa lata. Jest tak duży jak wioska i mieści całą brygadę inżynierów Narodu Ognia, którzy są potrzebni do naprawy i czyszczenia rurociągów. Wiertło składa się z dwóch ruchomych części, połączonych szeregiem belek. Działa poprzez odrywanie kawałków kamienia od konstrukcji i rozdrabnianie, dozowanie ich do wody i odprowadzanie ich do tyłu. Wiertło zakończyło się sukcesem, przełamując ścianę, ale zostało przerwane, gdy Aang i Katara połączyli siły, aby osłabić zewnętrzną warstwę belek. Aang zadał ostateczny cios w wiertło z zewnątrz, powodując rozpad konstrukcji od środka.

Ćwiczeniom towarzyszyła także flota czołgów podobnych do czołgów tundrowych, wyposażonych jedynie w gąsienice i katapulty, ale zostały one szybko zniszczone przez Pluton Terra[144].

Znane miejsca[]

Znane postacie[]

Ciekawostki[]

  • Teren Narodu Ognia wzorowany jest na Islandii[145].
  • Ogólny kształt Narodu Ognia przypomina płomień.
    • Dodatkowo najbardziej wysunięte na zachód wyspy tworzą figurę przypominającą czaszkę.
  • Według mistrza Piandao i wielu innych[106] imię „Lee” jest bardzo popularne w Narodzie Ognia. Faktycznie, kilka znanych postaci z Narodu Ognia nosiło podobne imiona: kapitan Li z Marynarki Ognia, była doradczyni księżniczki Azuli Li, artystka cyrkowa, a później Wojowniczka Kyoshi Ty Lee i Qin Lee, członek Orszaku Królewskiego.
  • Według Generała Iroh, Naród Ognia ma dobre stosunki z Południowym Plemieniem Wody od zakończenia stuletniej wojny[80].
  • Varrick uważa Naród Ognia za najlepsze miejsce na zakup obiektów w kolorze czerwonym[146].
  • Wiele komiksów skupiało się na Narodzie Ognia po stuletniej wojnie, choć najmniej uwagi ze wszystkich narodów poświęcono mu w Legendzie Korry.
  • Naród Ognia czerpie znaczące wpływy i podobieństwa do Chin. Mundury i architektura Narodu Ognia były stylizowane na chińskich[147], a jego projekt architektoniczny był szczególnie inspirowany Wieżą Żółtego Żurawia w Wuhanie[148].
    • Naród Ognia ma również wiele podobieństw do Japonii. Naród Ognia i Japonia jest są państwami wyspiarskimi i zarówno Japończycy, jak i ludzie Narodu Ognia mają bardzo wysokie poczucie honoru. Słońce jest głównym symbolem w kulturze japońskiej, zwłaszcza flagą i rodzimą nazwą samego kraju, a magowie ognia czerpią moc ze słońca. Podobnie jak Naród Ognia, Japonia stała się krajem niezwykle militarystycznym i uprzemysłowionym w ciągu zaledwie kilku dekad, a Naród Ognia rozpoczął wojnę ze wszystkimi innymi narodami, tak jak Japonia rozpoczęła wojnę z innymi krajami azjatyckimi. Ogłoszona ambicja Władcy Ognia Sozina, by „podzielić się dobrobytem” Narodu Ognia poprzez ekspansję i kolonizację, jest podobna do koncepcji Sfery Wspólnego Dobrobytu Wielkiej Azji Wschodniej. Wreszcie, inwazja Narodu Ognia na Nomadów Powietrza przypomina niespodziewane inwazje Japonii na Guam, Birmę, Borneo, Malaje i Filipiny, a także jej atak na Pearl Harbor.
  • Osoby z ery watażków na Wyspach Ognia wzorowane były na Ajnach, rdzennej ludności Wysp Japońskich i Sachalinu[149].

Przypisy

  1. Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 9. „Gorzka praca” (29/61).
  2. 2,0 2,1 Komiks „Shells”.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 2. „The Invitation”.
  4. Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 4. „The Reunion”.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 21. „Kometa Sozina, część 4: Awatar Aang” (61/61).
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Komiks „The Promise Part One”.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 The Lost Lore of Avatar Korra (angielski), zarchiwizowane informacje z gry przeglądarkowej „Welcome to Republic City”.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 89.
  9. 9,0 9,1 Legenda Korry”, Księga II: Duchy, rozdział 8. „Początki, część 2” (20/52).
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 10,7 10,8 10,9 Komiks „Smoke and Shadow Part Two”.
  11. 11,0 11,1 Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 13. „Mistrzowie magii ognia” (53/61).
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 12,7 12,8 The Lost Lore of Avatar Aang (angielski), zarchiwizowana zawartość biblioteki online na temat serialu.
  13. 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 19. „The Companion”.
  14. K207 „Beginnings: part 1”, Przesłanka (PDF) (21.05.2014). Źródło: 24 maja 2014 r.
  15. 15,00 15,01 15,02 15,03 15,04 15,05 15,06 15,07 15,08 15,09 15,10 15,11 15,12 15,13 15,14 15,15 15,16 15,17 Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 5. „Cultural Diplomacy”.
  16. 16,0 16,1 The Lost Scrolls: Fire”, s. 177.
  17. Avatar: The Last Airbender: Legacy”, s. 42.
  18. 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 18,5 Avatar: The Last Airbender: Legacy of the Fire Nation”, s. 14.
  19. 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 19,6 Powieść „The Shadow of Kyoshi”, epilog.
  20. Avatar: The Last Airbender: Legacy”, s. 6.
  21. Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 10. „Biblioteka” (30/61).
  22. Avatar Extras dla odcinka „Wojowniczki z Kyoshi”.
  23. Powieść „The Dawn of Yangchen”, rozdział 9. „Theater”.
  24. Powieść „The Dawn of Yangchen”, rozdział 19. „A Meeting of Minds”.
  25. Powieść „The Dawn of Yangchen”, rozdział 21. „Legitimate Business”.
  26. Powieść „The Dawn of Yangchen”, rozdział 22. „The Dispute”.
  27. Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 27. „The Meeting”.
  28. Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 24. „Lost Friends”.
  29. 29,0 29,1 Legenda Korry”, Księga IV: Równowaga, rozdział 9. „Ostoja duchów” (48/52).
  30. Gra przeglądarkowa i komiks „Escape from the Spirit World”, rozdział 2. – Avatar Kyoshi.
  31. Po śmierci Awatar Yangchen w 345 p.Z.[7] nie miały miejsca żadne wojny pomiędzy narodami. Królestwo Ziemi doświadczyło buntów i wojen domowych, choć zakończyły się one pod rządami Awatar Kyoshi. Od roku 270 p.Z. nastąpiła „wielka [globalna] era pokoju”[30].
  32. Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 23. „Questions and Meditations”.
  33. 33,00 33,01 33,02 33,03 33,04 33,05 33,06 33,07 33,08 33,09 33,10 Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 8. „Ancient History”.
  34. Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 29. „The Ambush”.
  35. Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 12. „The Fire Sage”, 12.
  36. 36,0 36,1 Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 22. „Housecleaning”.
  37. Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 8. „The Fracture”.
  38. 38,0 38,1 Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 17. „Obligations”.
  39. Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 9. „The Crash”.
  40. Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 10. „Aftermath”.
  41. Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 16. „Resignation”.
  42. Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 21. „Shapes of Life and Death”.
  43. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 39.
  44. 44,0 44,1 44,2 44,3 Avatar: The Last Airbender: Legacy”, s. 41.
  45. 45,0 45,1 45,2 45,3 45,4 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 49.
  46. 46,0 46,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 47.
  47. Avatar: The Last Airbender: Legacy”, s. 14.
  48. Avatar: The Last Airbender: Legacy”, s. 11.
  49. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 53.
  50. 50,0 50,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 48.
  51. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Wan Shi Tong's Adventure Guide, 2022, s. 97.
  52. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Wan Shi Tong's Adventure Guide, 2022, s. 95.
  53. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Quickstart, 2021, s. 46.
  54. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 44.
  55. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 50.
  56. 56,0 56,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 25.
  57. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 55.
  58. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 52.
  59. 59,0 59,1 59,2 59,3 59,4 Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 6. „Awatar i Władca Ognia” (46/61).
  60. 60,0 60,1 Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 7. „Samotny Zuko” (27/61).
  61. 61,0 61,1 61,2 61,3 61,4 61,5 Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 2. „Opaska” (42/61).
  62. 62,0 62,1 Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 16. „Najeźdźcy z Południa” (56/61).
  63. 63,0 63,1 Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 6. „Więźniowie” (6/61).
  64. Komiks „Combustion Man on a Train”.
  65. 65,0 65,1 65,2 Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 13. „Błękitny Duch” (13/61).
  66. Gra przeglądarkowa i komiks „Escape from the Spirit World”, rozdział 1. – Avatar Roku.
  67. Avatar Extras dla odcinka „Zimowe przesilenie, część 2: Awatar Roko”.
  68. Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 7. „Uciekinierka” (47/61).
  69. Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 3. „Malowana Pani” (43/61).
  70. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 70.
  71. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Quickstart, 2021, s. 5.
  72. 72,0 72,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 76.
  73. Legenda Korry”, Księga I: Powietrze, rozdział 1. „Witaj w Mieście Republiki” (1/52).
  74. Komiks „The Promise Part Two”.
  75. Komiks „The Rift Part One”.
  76. Komiks „Rebound”.
  77. 77,0 77,1 77,2 77,3 77,4 77,5 Komiks „Smoke and Shadow Part Three”.
  78. 78,0 78,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 77.
  79. Komiks „North and South Part Three”.
  80. 80,0 80,1 Legenda Korry”, Księga II: Duchy, rozdział 5. „Rozjemcy” (17/52).
  81. The Legend of Korra—The Art of the Animated Series, Book One: Air
  82. 82,0 82,1 82,2 82,3 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 88.
  83. 83,0 83,1 Legenda Korry”, Księga III: Zmiana, rozdział 2. „Odrodzenie” (28/52), Komentarz.
  84. Cały serial Awatar: Legenda Aanga
  85. Cały serial Awatar: Legenda Aanga
  86. Avatar: The Last Airbender: Legacy”, s. 38.
  87. 87,0 87,1 87,2 87,3 87,4 Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 12. „The Fire Sage”.
  88. 88,0 88,1 Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 10. „Dzień Czarnego Słońca, część 1: Inwazja” (50/61).
  89. 89,0 89,1 89,2 89,3 Avatar: The Last Airbender: Legacy”, s. 39.
  90. Avatar: Generations, Navigator Games oraz Square Enix Mobile London, 10 sierpnia 2022.
  91. 91,0 91,1 Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 20. „The Edge”.
  92. 92,0 92,1 Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 12. „Sztorm” (12/61).
  93. [https://avatar.fandom.com/wiki/Transcript:ASN_interview_with_Bryke,_April_6,_2007 AvatarSpirit.net interview: An Avatar Spring Break with Mike and Bryan; 6 kwietnia, 2007.
  94. Powieść „The Shadow of Kyoshi”, rozdział 8. „Ancient History”, 8.
  95. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 56.
  96. 96,0 96,1 96,2 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 66.
  97. 97,0 97,1 Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 20. „Rozdroża przeznaczenia” (40/61).
  98. 98,0 98,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Wan Shi Tong's Adventure Guide, 2022, s. 100.
  99. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Quickstart, 2021, s. 43.
  100. 100,0 100,1 100,2 Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 17. „Północna Świątynia Powietrza” (17/61).
  101. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Quickstart, 2021, s. 33.
  102. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Wan Shi Tong's Adventure Guide, 2022, s. 148.
  103. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Quickstart, 2021, s. 31.
  104. 104,0 104,1 104,2 Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 12. „The Decision”.
  105. Avatar Extras dla odcinka „Opaska”.
  106. 106,0 106,1 106,2 Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 4. „Mistrz Sokki” (44/61).
  107. 107,0 107,1 107,2 Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 3. „The Boy from Makapu”, 3.
  108. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Quickstart, 2021, s. 30.
  109. Cały serial Awatar: Legenda Aanga
  110. 110,0 110,1 110,2 Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 7. „The Iceberg”.
  111. Cały serial Awatar: Legenda Aanga
  112. Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 31. „The Return”.
  113. Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 21. „Preparations”.
  114. Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 1. „Stan Awatara” (21/61).
  115. Legenda Korry”, Księga I: Powietrze, rozdział 6. „A zwycięzcą jest…” (6/52).
  116. Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 3. „The Boy from Makapu”.
  117. Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 13. „Adaptation”.
  118. Avatar Extras dla odcinka „Malowana Pani”.
  119. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Wan Shi Tong's Adventure Guide, 2022, s. 119.
  120. Cały serial Awatar: Legenda Aanga
  121. Cały serial Awatar: Legenda Aanga
  122. 122,0 122,1 122,2 122,3 122,4 Komiks „The Search Part Two”.
  123. Cały serial Awatar: Legenda Aanga
  124. 124,0 124,1 124,2 124,3 Komiks „The Search Part Three”.
  125. Komiks „Smoke and Shadow Part One”.
  126. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, 2022, s. 30.
  127. Komiks „Wojna o wszystko, tom 1”.
  128. 128,0 128,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Quickstart, 2021, s. 32.
  129. Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Quickstart, 2021, s. 40.
  130. Cały serial Awatar: Legenda Aanga
  131. Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 14. „Miasto murów i tajemnic” (34/61).
  132. 132,0 132,1 Książka kucharska „Avatar: The Last Airbender: The Official Cookbook: Recipes from the Four Nations” autorstwa Jenny Dorsey, Insight Editions, 23 listopada 2021.
  133. Cały serial Awatar: Legenda Aanga
  134. 134,0 134,1 134,2 Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 17. „Teatr z Żarzącej Wyspy” (57/61).
  135. The Lost Scrolls: Fire”, s. 154.
  136. Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 16. „Dezerter” (16/61).
  137. The Shadow of Kyoshi
  138. Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 8. „Mroczna strona księżyca” (48/61).
  139. The Lost Scrolls: Fire”, s. 152.
  140. Avatar: The Last Airbender—The Art of the Animated Series, s. 77.
  141. Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 20. „Oblężenie Północy, część 2” (20/61).
  142. Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 11. „Dzień Czarnego Słońca, część 2: Zaćmienie” (51/61).
  143. Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 20. „Kometa Sozina, część 3: Morze ognia” (60/61).
  144. 144,0 144,1 Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 13. „Wiertło” (33/61).
  145. Avatar: The Last Airbender—The Art of the Animated Series, s. 132.
  146. Legenda Korry”, Księga II: Duchy, rozdział 11. „Noc tysiąca gwiazd” (23/52).
  147. Avatar: The Last Airbender—The Art of the Animated Series, s. 25.
  148. Avatar: The Last Airbender—The Art of the Animated Series, s. 52.
  149. Komiks Smoke and Shadow Library Edition, s. 104 i 115.
Advertisement