Wraz ze śmiercią Roko i ponownym nadejściem komety nadarzyła się doskonała sposobność, by zmienić świat. Wiedziałem, że kolejny Awatar narodzi się wśród Nomadów Powietrza, więc zniszczyłem świątynie powietrza. Lecz nowy Awatar mi umknął. Zmarnowałem resztę życia na daremne poszukiwania. Wiem, że on się gdzieś ukrywa. Największe zagrożenie Narodu Ognia — ostatni mag powietrza.
Zagłada Nomadów Powietrza to ludobójstwo cywilizacji powietrza dokonane przez Naród Ognia, które doprowadziło do niemal całkowitego zniszczenia Nomadów Powietrza oraz fauny zamieszkującej ich terytoria i świątynie powietrza. Jedynym człowiekiem, który przeżył pierwszy atak oraz jego skutki był Awatar Aang, który, ironicznie, stanowił główny cel tego konfliktu[2]. Niszcząc Nomadów Powietrza, Władca Ognia Sozin rozpoczął także ataki na Królestwo Ziemi i Plemiona Wody[3], wywołując tym samym globalną wojnę, która trwała przez następne sto lat[4].
Historia[]
Preludium[]
Nomadowie Powietrza byli szanowani przez wielu mieszkańców Narodu Ognia na wiele lat przed zagładą. Ich filozofia była tak popularna, że szlachta wspierała budowę Centrum Nauki Ognia i Powietrza, by dzielić się ich naukami i ideałami, co zostało poparte przez wszystkie cztery świątynie powietrza[5]. Jednakże, Władca Ognia Sozin zaczął widzieć w tej filozofii zagrożenie dla kultury Narodu Ognia. Przejął on projekt centrum nauki od swojej szlachty, kiedy sekta Nomadów Powietrza znana jako Przewodni Wiatr podjęła się sabotażu budowy i nawoływała ludzi przeciwko światowemu dobrobytowi cywilizacji ognia i szkodzie, którą wyrządzał duchowemu oświeceniu wszystkich ludzi[5].
Sozin zaczął widzieć w Przewodnim Wietrze bezpośrednie zagrożenie wobec samego siebie, ponieważ występowali oni przeciwko szlachcie i bogactwie. Był wściekły kiedy jego siostra, księżniczka Zeisan, ogłosiła, że zrzeka się swoich dóbr i tytułów oraz, że zamierza wziąć ślub z liderem Przewodniego Wiatru, Khandro, mając nadzieję, że to osłabi władzę jej brata[6][7]. By przeciwdziałać manewrom politycznym swojej siostry, Sozin rozpoczął wprowadzanie kampanii nacjonalistycznej propagandy wymierzonej przeciwko najbiedniejszym członkom społeczeństwa. W całym Narodzie Ognia zaczęto zgłaszać agresywne występki członków Przewodniego Wiatru pomimo ich pokojowej natury. Khandro podejrzewał, że rząd Sozina miał z tym coś wspólnego[6][7][8]. Przez kolejne dziesięciolecia Sozin wywołał ksenofobiczne i nacjonalistyczne ruchy w swoim kraju, doprowadzając do tego, że niegdyś tolerancyjny Naród Ognia stał się państwem gotowym najeżdżać na inne narody i organizować straszliwe czyny przeciwko nim.
Wschodnia Świątynia Powietrza prosperowała przed zagładą.
Kiedy Władca Ognia Sozin pozostawił Awatara Roko, by ten zadławił się toksycznymi wyziewami wulkanicznymi po erupcji na jego wyspie, zaczął realizować swoje plany do „dzielenia się pokojem i bogacwem Narodu Ognia z resztą świata”, by otworzyć przed resztą narodów jasną przyszłość.
Sozin wiedział, że następca Roko odrodzi się wśród Nomadów Powietrza, dlatego zaplanował pierwszerzędny atak z zaskoczenia na tę cywilizację. Inwazja miała rozpocząć się podczas przybycia Wielkiej Komety, wkrótce nazwanej Kometą Sozina, która dawała magom ognia potężną przewagę[1]. W trakcie przygotowań do podbicia globu, Sozin stopniowo i potajemnie rozwijał potężną już armię[3].
Ze względu na nadchodzącą wojnę, rada starszych zdecydowała się poinformować Aanga o jego randze Awatara w wieku dwunastu lat, choć tradycyjnie ujawniano to Awatarowi dopiero w wieku lat szesnastu. Mimo to, Gyatso, wierząc, iż chłopiec powinien mieć normalne dzieciństwo, zachęcał go do zabawy. Z tego powodu Pasang i reszta starszych podjęli decyzję o rozdzieleniu Awatara od jego opiekuna i przeniesieniu Aanga do Wschodniej Świątyni Powietrza, gdzie miał ukończyć trening magii powietrza. Jednak ich rozmowa została podsłuchana przez samego chłopca, który ukrywał się poza polem widzenia starszyzny. Nie będąc w stanie poradzić sobie z tak ważnym brzemieniem Awatara oraz ścieżką narzuconą mu przez mnichów, Aang opuścił swój dom z Appą. Złapani w środku sztormu wkrótce obaj wpadli do morza, zanurzając się coraz głębiej i tracąc dostęp do powietrza. Stan Awatara został wymuszony na Aangu jako mechanizm obronny i, korzystając z magii powietrza oraz magii wody, chłopiec otoczył siebie oraz swojego latajacego bizona w kuli lodowej, ratując się tym samym przed utonięciem, a także przed nagłym atakiem Sozina na Nomadów Powietrza[9].
Zagłada[]
Mimo że Naród Ognia ostatecznie zgładził Nomadów Powietrza, ich straty również były ciężkie, o czym świadczą liczne zwłoki pozostawione w świątyniach powietrza.
Według słów Aanga, na świątynie powietrza można się dostać wyłącznie latającym bizonem, jednakże Naród Ognia znalazł sposób na osiągnięcie wysoko postawionych struktur magów powietrza[2]. Niektóre z nich, takie jak Wschodnia Świątynia, ucierpiały bardziej od innych, jak na przykład Zachodnia Świątynia, która pozostała w większości nienaruszona.
Pomimo pacyfistycznej natury cywilizacji powietrza, Nomadowie Powietrza odpierali ataki Narodu Ognia z niemałym powodzeniem, na co wskazuje kilkanaście ciał, które otaczały szkielet mnicha Gyatso. Ostatecznie jednak, nie stanowili oni znacznego zagrożenia dla swoich przeciwników, którzy przeważali ich liczebnie oraz siłowo.
Niewielka liczba Nomadów Powietrza przeżyła pierwszy atak na świątynie i ukrywała się, a znalezienie ich stanowiło wyzwanie dla Narodu Ognia. Zamiast tego, Sozin zmienił taktykę. Władca Ognia rozkazał zabrać relikty ze świątyń powietrza, a następnie umieścić je w wielu domkach umieszczonych wysoko w górach tak, by wydawało się, że zamieszkiwane są one przez Nomadów Powietrza. Szpiedzy Narodu Ognia szerzyli w Królestwie Ziemi plotki o tychże kryjówkach, z powodzeniem wabiąc do nich uciekinierów ludobójstwa, którzy zastawali tam grupy czyhających na nich żołnierzy ognia[10].
Następstwa[]
Natychmiastowe[]
Awatar Aang był jedynym ocalałym Zagłady Nomadów Powietrza i jej następstw.
Jedynym znanym magiem powietrza, który przeżył zagładę, był ten, który stanowił pierwszorzędny cel ataku, mającego przejąć władzę nad światem: Awatar Aang[2]. Uciekając ze świątyni, równocześnie nie zdając sobie sprawy z nagłego ataku na swoją cywilizację, chłopiec ocalił swoje życie. Później Aang czuł się jednak winny uważając, że byłby w stanie powstrzymać atak i pokonać inwazyjne siły Narodu Ognia, gdyby został wśród swoich pobratymców[9].
Sozin spędził ostatnie dwadzieścia lat swojego życia na poszukiwaniu Aanga, który latami zamrożony był w górze lodowej głęboko pod powierzchnią wody. Władca Ognia zmarł w wieku 102 lat, nigdy nie odnalazłszy Awatara. Dziedzictwem Sozina dla świata stała się wojna, która rozpoczęła się od Zagłady Nomadów Powietrza i miała trwać następne sto lat.
Ogólne[]
Kiedy zabrakło Nomadów Powietrza, wiele unikalnych gatunków owoców i warzyw uprawianych w świątyniach powietrza wymarło[11].
Skolonizowano też niektóre terytoria należące niegdyś do Nomadów Powietrza, jednak same świątynie pozostały opuszczone[12]. Nawet późną wojną patrole armii Ognia stacjonowały tam regularnie w poszukiwaniu podejrzanej aktywności, podczas gdy niektóre części dawnych ziem magów powietrza stały się idealnymi kryjówkami dla bandytów[13]. Opuszczone miejsca stały się również domem dla mrocznych duchów, zwłaszcza te, które miały niegdyś bardzo ważne duchowe znaczenie, a niektóre z tych istot nawiedzały je nawet dekady po zakończeniu wojny[13][14].
Po przeprowadzeniu ludobójstwa, w Narodzie Ognia przeprowadzono kampanię propagandową. Populacji narodu powiedziano, że Awatar i Nomadowie Powietrza planowali przejąć władzę nad światem, uzasadniając zagładę jako konieczność ze strony Narodu Ognia[15]. Przed 100 o.Z. dzieci w szkołach uczyły się o tym, jakoby Sozin walczył z „armią magów powietrza”, podczas gdy w rzeczywistości był to pokojowy lud, który nie posiadał oficjalnego wojska. Niemniej jednak, ta zakrzywiona rzeczywistość została uznana za prawdziwy bieg historii przez obywateli Narodu Ognia[16]. Ci, którzy znali prawdę, uzasadniali zagładę jako naturalną kolej rzeczy oraz przeznaczenie Narodu Ognia, który jako silniejszy, miał prawo podbijać i niszczyć inne narody[17].
Jednocześnie, Królestwo Ziemi i Plemiona Wody z biegiem czasu zaczęły tracić wiedzę o Nomadach Powietrza, przez co ich cywilizacja oraz latające bizony były uważane za część pradawnych mitów oraz fałszywych legend. Mędrcy i starsze osoby w większości znali Nomadów Powietrza, jednak nawet dla nich ta cywilizacja stała się częścią starożytnej i praktycznie wymarłej kultury[18][19]. Jeszcze przed przebudzeniem Aanga, profesor Ko z Uniwersytetu Ba Sing Se wynajął grupę ludzi w celu zdobycia reliktów ze świątyń powietrza w próbie ocalenia pamięci o kulturze Nomadów Powietrza[13].
Szkielet Gyatso został odnaleziony w Południowej Świątyni Powietrza.
Sto lat po zagładzie, Katara i Sokka uwolnili Aanga z jego góry lodowej[18]. Wkrótce młody Awatar odkrył los Nomadów Powietrza. Odwiedził swój dawny dom, Południową Świątynię Powietrza, mając nadzieję, że ostali się Nomadowie, którzy przeżyli ataki Narodu Ognia, jednak odkrył tam szkielet swojego opiekuna, mnicha Gyatso, otoczony zwłokami wielu żołnierzy ognia[2]. Jego nieobecność podczas zagłady jego ludu często go nękała, powodując napady wstydu i goryczy oraz nieprzezwyciężonego żalu.
Jednak nie wszystkie świątynie pozostały opuszczone w ciągu stu lat po zagładzie. Około roku 90 o.Z. Północna Świątynia Powietrza została odkryta przez grupę uchodźców z Królestwa Ziemi, którzy zostali wysiedleni ze swoich domów przez powódź. Pod wodzą mechanika, odkryli to miejsce i uczynili z niego swój nowy dom. Naukowiec zmodyfikował świątynię dzięki swoim wynalazkom, tworząc bezpieczną kryjówkę dla swoich ludzi[20]. Gdy Aang przybył do Północnej Świątyni Powietrza podczas swojej podróży, był wściekły, że mechanik zwandalizował spuściznę kultury Nomadów Powietrza. Wycofał jednak swoje oskarżenia, kiedy dostrzegł duszę „maga powietrza” w Teo oraz zobaczywszy, jak współcześni mieszkańcy świątyni z pasją chronią swój nowy dom przed Narodem Ognia. Po odparciu ataku armii Ognia, Aang stwierdził, że tak, jak krab pustelnik, którego widział wcześniej, ci ludzie odnaleźli nową „skorupę”, którą nazwali swoim domem i pozwolił im tam zostać[21].
Do roku 171 o.Z. świątynie powietrza zostały przywrócone do swojej dawnej świetności dzięki akolitom powietrza, którzy w nich zamieszkali.
Aby zachować kulturę Nomadów Powietrza, Awatar Aang założył ugrupowanie akolitów powietrza w 101 o.Z.. Jako część międzynarodowej grupy mnichów i mniszek, ich celem było zachowanie nauk, kultury i tradycji Nomadów Powietrza poprzez praktykowanie ich[22]. Dołożyli wszelkich starań, by odzyskać relikty i dokumentację utraconej kultury Nomadów Powietrza w celu odbudowania i odżywienia jej w jak najdokładniejszy sposób. Kilka lat po założeniu ugrupowania rozpoczęto plany odbudowania świątyń powietrza[23]. Renowacje w całości zakończono przed 171 o.Z.[14]. Urzędnicy z Narodu Ognia mieli swój udział w zwróceniu reliktów Nomadów Powietrza do akolitów powietrza[24].
Chociaż populacja magów powietrza została całkowicie zachwiana, a ich rozwój zaniechany, odbudowanie jej zaczęło się po narodzinach Tenzina, syna Aanga i Katary, który z kolei sam miał trójkę dzieci, które były magami: Jinorę, Ikki i Meelo. Po harmonijnym zrównaniu w 171 o.Z., magia powietrza odrodziła się wśród licznych niemagów dookoła świata[25].
Wystąpienia[]
Awatar: Legenda Aanga[]
Księga III: Ogień (火)[]
- 306. „Awatar i Władca Ognia” (retrospekcja)
Ciekawostki[]
- Po wojnie stuletniej Aang odnalazł wyspę zamieszkiwaną przez odmienne gatunki latającego bizona oraz skrzydlatego lemura. Bizony te miały brązowe uszy oraz więcej pasków na grzbiecie, a odkryty podgatunek lemura to skrzydlaty lemur pręgowany[26].
- Zagłada Nomadów Powietrza została z powodzeniem zakończona tymczasowo przez prawnuczkę Sozina, Azulę, która zabiła Aanga błyskawicą podczas Przewrotu w Ba Sing Se[27].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 6. „Awatar i Władca Ognia” (46/61).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 3. „Południowa Świątynia Powietrza” (3/61).
- ↑ 3,0 3,1 „The Lost Scrolls: Water”, Wprowadzenie.
- ↑ Awatar: Legenda Aanga.
- ↑ 5,0 5,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Błąd w parametrze 2, podstawowy podręcznik, wersja 1.0, s. 46.
- ↑ 6,0 6,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Błąd w parametrze 2, podstawowy podręcznik, wersja 1.0, s. 48.
- ↑ 7,0 7,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Błąd w parametrze 2, podstawowy podręcznik, wersja 1.0, s. 49.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Błąd w parametrze 2, podstawowy podręcznik, wersja 1.0, s. 50.
- ↑ 9,0 9,1 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 12. „Sztorm” (12/61).
- ↑ Komiks „Relics”.
- ↑ Avatar: The Last Airbender Cookbook: Official Recipes from the Four Nations, s. 7.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Błąd w parametrze 2, podstawowy podręcznik, wersja 1.0, s. 39.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Błąd w parametrze 2, podstawowy podręcznik, wersja 1.0, s. 265.
- ↑ 14,0 14,1 „Legenda Korry”, Księga II: Duchy, rozdział 9. „Przewodnik” (21/52).
- ↑ Komiks „Katara and the Pirate's Silver”.
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 2. „Opaska” (42/61).
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Błąd w parametrze 2, s. 30.
- ↑ 18,0 18,1 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 1. „Chłopiec w górze lodowej” (1/61).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 10. „Biblioteka” (30/61).
- ↑ The Lost Lore of Avatar Aang (angielski), zarchiwizowana zawartość biblioteki online na temat serialu.
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 17. „Północna Świątynia Powietrza” (17/61).
- ↑ Komiks „The Promise Part Three”.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Błąd w parametrze 2, podstawowy podręcznik, wersja 1.0, s. 71.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Błąd w parametrze 2, podstawowy podręcznik, wersja 1.0, s. 89.
- ↑ „Legenda Korry”, Księga III: Zmiana, rozdział 1. „Łyk świeżego powietrza” (27/52).
- ↑ San Diego Comic Con 2011
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 20. „Rozdroża przeznaczenia” (40/61).